Ο Ερνστ Κασσίρερ καταφέρνει να παραγάγει εδώ ένα εισαγωγικό ιστορικοφιλοσοφικό κείμενο, βάζοντας ταυτόχρονα τον φιλοσοφικό του ήρωα, Καντ, να σηματοδοτεί μία φιλοσοφική στάση, η οποία και κατά την εποχή που ο συγγραφέας της Φιλοσοφίας των συμβολικών μορφών μελετά την καντιανή φιλοσοφία δεν έχει χάσει τίποτε από την επικαιρότητά της. Η σκοπιά του κειμένου, αισιόδοξα μοντερνιστική, εμφαίνει σε μία έννοια διαφωτισμού ο οποίος δεν περιορίζεται σε στενά ιστορικά πλαίσια κινήματος παρά δρα ιστορικά. Η προσωπικότητα του Καντ παρουσιάζεται απλά υποβοηθητικά ώστε να κατανοηθούν οι εννοιολογικές συνάφειες της κριτικής φιλοσοφίας. Ο Κασσίρερ πραγματεύεται το καντιανό έργο με αναλυτική διάθεση καθώς και με ανεκτική, απροκατάληπτη κατανόηση απέναντι στους επικριτές του Καντ: ακαδημαϊκούς εκλαϊκευτές και ρομαντικούς Sturmer und Dranger.