Ο δωδεκάχρονος παχύσαρκος κάθεται στην αγκαλιά της μαμάς, στο λεωφορείο. Λίγο πιο πέρα, η κακομαθημένη τετράχρονη έχει καταλάβει τη θέση, ενώ η μαμά μένει όρθια από πάνω της. Ο μπαμπάς περιμένει τον έφηβο γιο έξω από το γήπεδο του τένις. Ο γιος πλησιάζει αμίλητος και ξεκινούν για το σπίτι. Ο μπαμπάς προσπαθεί να κουβεντιάσουν. Ο γιος απαντά μονολεκτικά. Βαριέται. Όλα τον ενοχλούν. Από το σακίδιο που έχει στην πλάτη εξέχει η λαβή της ρακέτας. Δείγμα κοινωνικής καταξίωσης. Έτσι νομίζουν. Ο μπαμπάς, η μαμά και ο ανάγωγος νεαρός, που φοράει κάτι τεράστια λαστιχένια παπούτσια. Μια άλλη μαμά κρατάει από το χέρι το κοριτσάκι της και προχωρούν βιαστικά, για να μη χάσουν το μάθημα. Στο άλλο χέρι της κρατάει ένα βιολί μέσα στη θήκη του. Μετά είναι το μάθημα της ξένης γλώσσας. Και αργά το βράδυ, επανάληψη όλων των μαθημάτων. Το κοριτσάκι τα καταφέρνει, αλλά έχει χάσει το χαμόγελό του...