"Ο ερευνητής που αποφασίζει να καταπιαστεί με το θέμα των Ελευσινίων Μυστηρίων, έχει ν\' αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα.
Το πρόβλημα αυτό συνίσταται στο ότι αν και οι μαρτυρίες από τις αρχαίες πηγές είναι πολλές, εν τούτοις είναι αποσπασματικές.
Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία ολοκληρωμένη μελέτη του θέματος από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
Ο λόγος οφείλεται νομίζω στο ότι οι ίδιοι ήσαν μυημένοι, έτρεφαν μεγάλο σεβασμό στα Ελευσίνια Μυστήρια και γι΄αυτό τήρησαν αυστηρά τον όρκο της σιωπής.
Οι Χριστιανοί εξάλλου συγγραφείς οι οποίοι είχαν κάθε λόγο να αποκαλύψουν τα μυστικά των Ελευσίνιων μυστηρίων, να τα διαστρεβλώσουν ή να τα διακωμωδήσουν ήσαν αμύητοι και ως εκ τούτου δεν γνώριζαν πολλά πράγματα.
Αυτά που γράφουν φαίνεται να προέρχονται είτε από ακριτομύθιες μυημένων κατόπιν εξαναγκασμού, ή από συγκρίσεις άλλων μυστηρίων Αιγυπτιακών, ή Ρωμαϊκών." [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)