...Δεν υπάρχουν χρώματα λοιπόν; Όλα είναι παρόμοια ή ίδια; Ασφαλώς και υπάρχουν. Και είναι χιλιάδες... και είναι φωτεινά... Βρίσκονται όμως κλεισμένα στο σκοτεινό λαβύρινθο της μακάριας επίπλαστης ευδαιμονίας μας, ή είναι επιμελώς καλυμμένα από τις αόρατες σκιές της κυρίαρχης αντίληψης. Και όταν κάποια από αυτά ξεφεύγουν και βγαίνουν στο φως αντιμετωπίζονται κατά τέτοιο τρόπο από τους επιδέξιους σκηνοθέτες της ανούσιας επικαιρότητας, ώστε να χάνουν τη λάμψη τους και να εντάσσονται στη σύνθεση του μονότονου γκρίζου της εποχής μας. Αυτό το απέραντο μελαγχολικό γκρίζο πρέπει να διαλύσουμε, αυτά τα κρυμμένα χρώματα πρέπει να αποκαλύψουμε για να απελευθερωθούν οι αιχμαλωτισμένες λαμπερές ακτίνες τους και να...