Το βιβλίο αυτό δεν καταφέρεται εναντίον των αγροτών, αγροφυλάκων, αγωνιστών και δημιουργών της υπαίθρου. Οι παραπομπές στα επαγγέλματα αυτά και στις ιδιότητές τους έχουν αλληγορικό χαρακτήρα και στόχο έχουν την απόδοση πολιτικών καταστάσεων και όχι τη γελοιοποίηση αυτών των αγωνιστών. Η εικόνα της κατάμεστης από σοβαρά προβλήματα ελληνικής αγροτιάς ενισχύεται παρά προσβάλλεται -κατά τη γνώμη μου- από το περιεχόμενο του βιβλίου.
Τα πρόσωπα και οι ιστορίες που ακολουθούν εναλάσσονται από το πραγματικό στο μυθικό, ανάλογα με την κρίση του αναγνώστη. Οι ήρωες-πρωταγωνιστές είναι ήρωες της καθημερινότητας, ήρωες της εξουσίας.
[...] (από τον πρόλογο)