Στους ανεμόμυλους της σκέψης μου/ Κούρνιασες πάλι για να ξαποστάσεις/ Με βασανίζουν ερινύες μυστικές/ Αναμοχλεύω τις δικές σου αμαρτιές/ Ξεσταχυάζω τα αγκάθια από τις σκέψεις μου/ Κουρδίζεις το ρολόι της καρδιάς μου/ Χαϊδεύεις γλυκά τους λοβούς από αυτιά μου ψιθυρίζοντας στίχους./ Υψώνεις τα χέρια προσεύχεσαι με λαχτάρα στον Πατέρα,/ ζητάς αγάπη και πίστη/ Για να μπορέσουμε μια μέρα/ Να τον δούμε πρόσωπο με πρόσωπο/ Σε ευχαριστώ που ανταποκρίνεσαι στις φωνές της ψυχής μου/ Στους ανεμόμυλους της αγάπης καθαρίζεις τις αμαρτίες μας/ Ξεσταχυάζεις τα αγκάθια από τα όνειρά μας