Η σανσκριτική (saṁskṛta), κατά λέξη ‘εξευγενισμένη’ ή ‘εκλεπτυσμένη’, είναι μια από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες γλώσσες της Ινδο-Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Στη γλώσσα των θεών (devabhāṣā), όπως αποκαλείται παραδοσιακά η σανσκριτική, έχουν γραφτεί ορισμένα από τα σημαντικότερα κλασικά έργα της ανθρωπότητας. Μεταξύ αυτών αναφέρουμε ενδεικτικά τις Βέδες και Upaniṣad, τα μεγάλα έπη Mahābhārata και Rāmāyaṇa, τα ποιήματα του Kalīdāsa, τις μυθολογικο-ιστορικές Purāṇa, τα φιλοσοφικά κείμενα κορυφαίων ινδουιστών, τζαϊνιστών και βουδιστών φιλοσόφων, όπως του Patañjali, του Śaṅkara, του Abhinavagupta, και του Nāgārjuna, καθώς και πλήθος έργων που καλύπτουν όλους σχεδόν τους τομείς του ανθρώπινου πνεύματος, όπως τη λογοτεχνία, τη μουσική, την ιατρική (āyurveda), την αστρολογία, την πολιτική, την αισθητική κ.ά.
Η γνώση της σανσκριτικής συνιστά ένα αναγκαίο εφόδιο για τους γλωσσολόγους και τους μελετητές της φιλοσοφίας και των θρησκειών της Ινδίας, καθώς και για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν σε βάθος το εκλεπτυσμένο πνεύμα του σανσκριτικού πολιτισμού, μελετώντας τα πρωτότυπα κείμενα.