[...] Η δεύτερη αναθεώρηση του Συντάγματος, μετά μια νέα δεκαπενταετία επίσης ομαλής λειτουργίας των θεσμών, χαρακτηρίζεται, αντίθετα από την προηγούμενη, ως συναινετική και ολοκληρώνεται το 2001. Η έκτασή της υπερβαίνει όντως κατά πολύ την έκταση της πρώτης αναθεώρησης του καταστατικού χάρτη και καταλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα ρυθμίσεων, όπως, ενδεικτικώς, νέα δικαιώματα του ανθρώπου που δημιούργησε η τεχνολογική πρόοδος και τα οποία προστίθενται στον κλασικό κατάλογο, η άμεση εφαρμογή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν, η διεύρυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, φυσικού και πολιτιστικού, η διακήρυξη της αρχής του κοινωνικού κράτους δικαίου, η ανάθεση νομοθετικής αρμοδιότητας στις διαρκείς επιτροπές της Βουλής, ο εκσυγχρονισμός του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων, η αναγωγή ανεξάρτητων αρχών σε συνταγματικούς θεσμούς. Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων αυτών, στην πράξη, φαίνεται να δικαιώνει τις επιλογές του αναθεωρητικού νομοθέτη.

Ήδη παρήλθαν τρία χρόνια από τη δέυτερη αυτή αναθεώρηση. Με την παρούσα έκδοση η Βουλή σκοπεί, να καταστήσει γνωστό το περιεχόμενο του καταστατικού χάρτη της χώρας, στο ευρύτερο κοινό.

(Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα, από τον πρόλογο του βιβλίου)