Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Ελένη Γαληνού, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου
Διαφ.

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Μια «Μυστική διαθήκη» εμπνεύστηκε η συγγραφέας Ελένη Γαληνού για το τελευταίο της βιβλίο και δημιούργησε πολλά ερωτηματικά, μυστήριο και αγωνία. Μόλις το έκλεισα, ήθελα να την έχω μπροστά μου να τη ρωτήσω πολλά. Και για μένα μα να λυθούν ίσως ερωτήματα των αναγνωστών. Είναι αλήθεια ότι το διάβασα πολύ γρήγορα. Επικοινώνησα μαζί της και το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται…

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική.

Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008.

Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.

Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο "Η πόλη φοβάται με το διήγημα "... για ένα τσιγάρο!" (2013). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα "Όταν "στέρεψε η αντοχή", "Πέρα από τις κόκκινες γραμμές", "Ακόμη θυμάμαι", "Όσα δεν έγιναν λέξεις" και "Μυστική Διαθήκη".

Η μοίρα, σε μια σπάνια έμπνευσή της, οδηγεί τους ήρωες σε ανεξερεύνητα μονοπάτια κι ο έρωτας υφαίνει τους δικούς του δεσμούς, μιλώντας μια γλώσσα που μόνο εκείνος γνωρίζει.

Η Ελίζα, μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, ανακαλύπτει σε μια κρύπτη του σπιτιού της ένα παλιό κόσμημα, επιστολές μιας Γαλλίδας αριστοκράτισσας του 19ου αιώνα και ένα κουτί με περίεργους χάρτες.

Η Ελίζα και η Κωνσταντίνα ξεκινούν μια μυστηριώδη αναζήτηση, που τις φέρνει αντιμέτωπες με ιστορικά πρόσωπα, πραγματικά στοιχεία και αλλόκοτους αστικούς θρύλους. Ίντριγκες, γρίφοι, αινιγματικά κτίρια της πρωτεύουσας, εκκλησίες με μυστικά περάσματα κι ένας λαβύρινθος από σήραγγες της υπόγειας Αθήνας ξανοίγεται μπροστά τους.

Κι όσο το κουβάρι ξετυλίγεται, το μυστήριο και ο κίνδυνος για την Ελίζα βαθαίνουν. Μια ανεξήγητη σχέση συνδέει την οικογένειά της με τη Δούκισσα της Πλακεντίας κι ένα μυστικό αιώνων απειλείται...
Μόνο η γιαγιά Ελίζα γνωρίζει την ανατρεπτική αλήθεια, όμως...

Τι κρύβει η Μυστική Διαθήκη που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί;

Ένα μυθιστόρημα όπου φαντασία, ιστορικά πρόσωπα και πραγματικά στοιχεία συναντιούνται αναπάντεχα στο ίδιο σταυροδρόμι.

Κυρία Γαληνού ευχαριστώ που μου παραχωρείτε συνέντευξη για το Bookia. Τι σας ενέπνευσε και ασχοληθήκατε με τη Δούκισσα της Πλακεντίας;

Κι εγώ με τη σειρά μου σας ευχαριστώ γι’ αυτήν την συνέντευξη. Η αλήθεια είναι, ότι με γυρόφερνε χρόνια η ιδέα να ασχοληθώ με τη ζωή και την προσωπικότητα αυτής της σπουδαίας γυναίκας που είναι άκρως ανατρεπτική και μυθιστορηματική. Την ακολουθούν τόσοι περίεργοι θρύλοι, που μοιάζουν αδιανόητοι, όμως είναι αληθινοί: Η ιστορία με την βαλσαμωμένη κόρη που την κρατάει άταφη δέκα χρόνια στα υπόγεια του σπιτιού της, τα ξεσκέπαστα σπίτια στην Πεντέλη, η μάντισσα και η προφητεία της, οι λήσταρχοι, οι μηχανορραφίες, ο πλούτος, οι υπόγειες στοές σε Αθήνα και Πεντέλη, και τόσα άλλα. Επόμενο ήταν λοιπόν κάποια στιγμή να ωριμάσει μέσα μου η ιδέα και να αρχίσω να γράφω για την μυστηριώδη ζωή της Σοφίας Μαρμπουά Λεμπρέν, της γνωστής σε μας Δούκισσας της Πλακεντίας.

Οι πηγές για την έρευνα σας ήταν μοναχά τέσσερις που τις αναγράφετε στο τέλος του βιβλίου σας. Σίγουρα πολύ δύσκολα τα μονοπάτια ώστε να ολοκληρωθεί. Πόσο κράτησε η έρευνα και πόσο η συγγραφή του;

Όχι, οι πηγές μου δεν ήταν μόνο αυτές που αναφέρω, υπήρξαν πολλές ακόμη, που πλάι σε πράγματα που ήδη ήξερα και μελετούσα για χρόνια, ήρθαν να ενωθούν και να με κάνουν να πιάσω στα σοβαρά αυτό το ομολογουμένως δύσκολο και περίεργο θέμα. Η συνεχόμενη έρευνα κράτησε μήνες και δεν ήταν καθόλου εύκολη, γιατί τόσο η ζωή της Δούκισσας, όσο και οι υπόγειες στοές, κουβαλούν πολλές ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έπρεπε να συγκεντρώσω, να συγκρίνω και να επιλέξω την πιο πιθανή. Για πολλά από αυτά που αναφέρω στο μυθιστόρημά μου, πέρα από την αναζήτηση σε βιβλία και ίντερνετ, βγήκα η ίδια στο δρόμο και τα έψαξα περπατώντας την Αθήνα και μελετώντας γνωστά και άγνωστα κτήρια. Κι όσο βάθαινε η έρευνα, τόσο πειθόμουν πως αυτή η μυστηριώδης γυναίκα, είχε τελικά έντονο ενδιαφέρον για τις υπόγειες στοές της Αθήνας και της Πεντέλης και είμαι πλέον σίγουρη πως έμπαινε σ’ αυτές.

Κι εδώ θα σας αποκαλύψω πως η έρευνα δεν σταμάτησε ακόμη αλλά συνεχίζεται. Υπάρχουν τόσα πολλά μυστήρια γύρω από τη ζωή της και όσα έκανε, που γεννούν διαρκώς υπόνοιες και ερωτηματικά με έντονο ενδιαφέρον για περισσότερη και βαθύτερη διερεύνηση. Ίσως λοιπόν υπάρξει και συνέχεια…

Είναι ένα βιβλίο με ιστορικά στοιχεία για την Αθήνα που δεν γνωρίζουμε. Πολλές φορές έχουμε περάσει από της Δούκισσας Πλακεντίας μα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτή τη δυναμική γυναίκα. Ήταν ακόμη μια αιτία η συγγραφή του βιβλίου για τη γνωριμία με τη πόλη που ζει ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας;

Η σύνδεση αυτών των δύο είναι το ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου και αυτό με ώθησε να το γράψω. Υπάρχει μια έντονη φημολογία με πολλές εντυπωσιακές ενδείξεις, που ξεπερνούν τις συμπτώσεις, όπου συνδέουν την Δούκισσα και τις ιδιοκτησίες της, με τις υπόγειες στοές. Πολλές φορές έχουμε περάσει έξω από πολλά σπίτια της ή εκτάσεις που της άνηκαν και δεν το γνωρίζουμε. Γιατί δεν είναι μόνο το Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας στην Πεντέλη, είναι τρία ακόμα κτίσματα στην συγκεκριμένη περιοχή, είναι το Βυζαντινό Μουσείο, στην Βασ. Σοφίας, που ήταν μία από τις χειμερινές της κατοικίες, και άλλα. Ωστόσο στο κέντρο της Αθήνας, υπάρχουν πολλά γνωστά κτίρια και εκκλησίες, που κουβαλούν το καθένα την δική του ξεχωριστή ιστορία και αφήνουν μια αχλή μυστηρίου που γυρνάει γύρο από τη Δούκισσα. Όλα αυτά ο αναγνώστης θα τα βρει και θα τα πληροφορηθεί σαν φυσική συνέπεια, μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος επειδή αποτελούν σημεία που δρουν οι ήρωες.

Πιστεύετε ότι όλες τις γυναίκες μας κυνηγά μια μοίρα από τότε που γεννιόμαστε που την κουβαλούμε στο DNA μας ή είναι στο χέρι μας να την ανατρέψουμε;

Πιστεύω πως η μοίρα, όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά για κάθε άνθρωπο, είναι ένας δρόμος που πρέπει πρώτα να τον ανακαλύψει και μετά να καταφέρει να τον διαβεί ως το τέλος με επιτυχία, όσο δύσκολος κι αν είναι. Αν δεν μπορέσει να τον βρει ή αν δεν αντέξει να τον διαβεί μέχρι τέλους, απλά δεν θα ανταμώσει ποτέ το πεπρωμένο του. Θα περάσει μια ζωή άδεια, δίχως σκοπό και νόημα. Στο DNA μας κουβαλούμε αρκετές πληροφορίες σαν μνήμες, που μπορούν να μας αποκαλύψουν πολλά...

Η Δούκισσα της Πλακεντίας ήταν μια περήφανη, αξιοπρεπής γυναίκα που επαναστάτησε, που τα έβαλε με όλους και με όλα, αλλά ήταν και ευαίσθητη. Έγινε πρότυπο και παράδειγμα για πολλές γυναίκες. Πιστεύετε ότι μια απλή γυναίκα που δεν έχει μεγάλη περιουσία θα μπορούσε να ξεσηκωθεί στο κατεστημένο της εποχής;

Πιστεύω πως η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια δεν έχουν τιμή. Τα τιμάς ο ίδιος με την συμπεριφορά σου και τα πιστεύω σου. Δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος για να εξεγερθείς και να τα διεκδικήσεις αν στα καταπατούν. Η Δούκισσα ήταν βέβαια πάρα πολύ πλούσια, όμως έκανε και αυθαιρεσίες και αδικίες με τα λεφτά της. Μετά το θάνατο της κόρης της, από τον μεγάλο πόνο της απώλειας, έγινε τόσο κακιά και ιδιότροπη, που κάποιοι την αποκαλούσαν μισάνθρωπο. Αυτή η γυναίκα είχε φοβερές αντιθέσεις, ήταν πανέξυπνη, πολύ μορφωμένη και απίστευτα ικανή, ήταν όμως και απόλυτη, ιδιότροπη και σκοτεινή. Ήταν πλασμένη κυριολεκτικά από φως και σκοτάδι.

Σε αρκετά μέρη της χώρας, ακόμη και σήμερα, η γέννηση της κόρης δεν είναι η καλύτερη ευχή γιατί τάχα δεν μπορεί να δουλέψει τη γη η κόρη όπως τα αγόρια. Είναι φύρα. Η άγνοια και η αμορφωσιά της μικρής κοινωνίας «ρίχνει» το βάρος στη αξιοσύνη της μάνας για το καρπό που θα φέρει στα σπλάχνα της. Αντίθετα εσείς γράφετε ένα ύμνο στη Γυναίκα. Ήταν και για εσάς ένας θυμός, ένα παιδικό βίωμα απέναντι σε όλους αυτούς που ακόμη το πιστεύουν;

Κατ’ αρχήν, γνωρίζουμε πλέον ότι το φύλο του παιδιού καθορίζεται από τον πατέρα, επομένως καμιά μητέρα δεν φέρει αυτήν την «ευθύνη» είτε αρέσει στους πατεράδες είτε όχι. Το «βάρος» είναι δικό τους. Βλέπουμε επίσης, πως όσο οι γυναίκες αφήνονται ελεύθερες να μορφωθούν, να εκφραστούν και να δουλέψουν, τα πάνε εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα από πολλούς άντρες. Η Δούκισσα της Πλακεντίας ήταν μια υπερήφανη και ανεξάρτητη γυναίκα που κανένας δεν μπόρεσε να την χαλιναγωγήσει και μάλιστα σε εποχές 1800-1850 που οι γυναίκες ήταν πολύ περιορισμένες. Αγαπούσε τα κορίτσια και έδωσε πολλά για να τα μορφώσει και να τους εμπνεύσει δύναμη, αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Εγώ προσωπικά πιστεύω στους ανεξάρτητους ανθρώπους, επομένως και στις ανεξάρτητες γυναίκες, και θλίβομαι βαθιά όταν βλέπω στις μέρες μας λαούς που κρατούν ακόμη τις γυναίκες καταπιεσμένες και αγράμματες και τις κακοποιούν απάνθρωπα. Οι γυναίκες είναι ιερές και ευλογημένες, όπως πίστευε και η Δούκισσα Σοφία.

Μέσα στο μυθιστόρημα γράφετε για τη διεκδίκηση της περιουσίας από τη Μονή Πεντέλης, πώς η Αθήνα ήταν μοιρασμένη σε δυο ή τρία άτομα αλλά και για τον υπέρμετρο φιλελληνισμό της Δούκισσας και της κόρης της. Θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα πώς και σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Η ιστορία επαναλαμβάνετε, το ξέρουμε. Οι ξένοι πάντα ήθελαν, θέλουν και θα θέλουν να έχουν τον έλεγχο της Ελλάδας σε πολλά επίπεδα. Η Δούκισσα ήρθε στην Ελλάδα με την παρότρυνση του Καποδίστρια, σαν τον απόλυτο επενδυτή. Ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα για τον τόπο. Ήταν πλουσιότερη από τον Βασιλιά Όθωνα. Αγόραζε και πουλούσε εκτάσεις με απίστευτη ευκολία και κέρδιζε πολλά. Πρόσφερε στην Ελλάδα αλλά και ωφελήθηκε.

Η ιστορία με την Μονή έχει ως εξής: Η Δούκισσα θέλησε να αγοράσει εκτάσεις που ανήκαν στην Μονή Πεντέλης, κι όταν οι μοναχοί της ζήτησαν ένα υπέρογκο ποσό για να την αποτρέψουν, εκείνη τις διεκδίκησε βάζοντας πολιτικό μέσον τον Κωλέττη. Και τελικά τις κέρδισε υποσχόμενη παράλληλα πολλά κοινωφελή έργα για την περιοχή τα οποία και έκανε. Γενικά όμως, έκανε πολλές μεγάλες δωρεές και βοηθούσε ανθρώπους που θεωρούσε ότι έχουν τα προσόντα να μορφωθούν και να φτάσουν ψηλά. Υπήρξε μεγάλη φιλέλληνας κι αυτό το πέρασε και στην κόρη της. Η Ελίζα-Καρολίνα, αποφάσισε να πουλήσει όλα της τα κοσμήματα, για να προσφέρει τα χρήματα στον αγώνα των Ελλήνων.

Πού σταματά η ιστορία και πού η μυθοπλασία στη «Μυστική Διαθήκη»;

Η «Μυστική Διαθήκη», κινείται σε δύο χρονικές περιόδους, στο παρελθόν και το παρόν. Στο παρελθόν βλέπουμε την πραγματική ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας, σαν να είναι μια από τις ηρωίδες του βιβλίου, και μαθαίνουμε τα πραγματικά και συνάμα συγκλονιστικά γεγονότα που την σημάδεψαν. Με αφορμή αυτά τα στοιχεία, φτιάχνω τον μύθο της Μυστικής Διαθήκης που είναι και το μόνο μυθιστορηματικό κομμάτι, και στηρίζεται σε δύο πολύ μεγάλους της πόθους.

Στο παρόν, διαδραματίζεται ο μύθος της Μυστικής Διαθήκης, με την Ελίζα και την οικογένειά της, που όμως, κινείται σε πραγματικά μέρη της πρωτεύουσας, όπως είναι οι υπόγειες στοές της Αθήνας, τα σπίτια της Δούκισσας, εκκλησάκια με μυστικά περάσματα και οι υπόγειες στοές, που είναι όλα υπαρκτά. Στο τέλος, το παρελθόν συναντά το παρόν δίνοντας όλες τις απαραίτητες απαντήσεις. Ωστόσο, το κλίμα μυστηρίου και τα στοιχεία που έρχονται στο φως, αφήνουν έντονα την αίσθηση πως ο μύθος του βιβλίου, μπορεί τελικά να μην είναι μόνο ένας μύθος.

Πιστεύετε ότι οι αναγνώστες διψούν από γνώση μέσα από τη λογοτεχνία και επιθυμούν από τους συγγραφείς αυτό το ιστορικό ταξίδι ή θέλουν αναγνώσματα που θα τους χαλαρώνουν γιατί η καθημερινότητα τους έχει κουράσει;

Νομίζω πως οι αναγνώστες ζητούν μια ποικιλία βιβλίων για να διαλέξουν το κατάλληλο ανάλογα με την ώρα που θα το διαβάσουν και την διάθεση που θα έχουν. Δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες ούτε αναζητούμε πάντοτε ένα μόνο στιλ. Εγώ π.χ. σαν αναγνώστης, διαβάζω πολλά και διαφορετικά βιβλία, και χαίρομαι όταν βρίσκω καλογραμμένα μυθιστορήματα όλων των ειδών. Γιατί όλα έχουν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και το κοινωνικό, και το αισθηματικό, και το αστυνομικό, και το ιστορικό μυθιστόρημα, και όλα τα άλλα είδη, μπορούν να σε ταξιδέψουν, να σε πληροφορήσουν, να σε συναρπάσουν και να σε ψυχαγωγήσουν.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη προβολή των συγγραφέων και του έργου τους από το Bookia;

Το Bookia έχει καταφέρει να αγκαλιάσει με δυναμικό τρόπο συγγραφείς και βιβλία και να τα προβάλει προς τα έξω σωστά, υπεύθυνα και αξιόπιστα. Η παρουσία του στο χώρο, πιστεύω πως βοηθάει πολύ.

Κλείνοντας τη συνέντευξη θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να σας ζητήσω να μου πείτε ποιο είναι το moto της «Μυστικής Διαθήκης»;

Η Δούκισσα της Πλακεντίας, ήταν μια γυναίκα πλασμένη κυριολεκτικά από φως και σκοτάδι, όμως με τον τρόπο της, άφησε μια σπουδαία κληρονομιά στις γυναίκες: Να είναι υπερήφανες, ανεξάρτητες και δυνατές, να διεκδικούν τα όνειρά τους και να τα κερδίζουν. Είναι ευλογία να γεννιέσαι γυναίκα και να γίνεσαι μάνα.

Πιστεύω ότι η συγγραφέας Ελένη Γαληνού έγραψε αυτό που θα ήθελα να κλείσω κι εγώ! Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο και όπως μας αποκάλυψε ίσως υπάρχει και συνέχεια! Αναμένουμε!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα