Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος
Δευτέρα 14/11ου - 7:00' μμ
Παρουσίαση του βιβλίου «Η αιωνιότητα της στιγμής», του Μιχάλη Παπαδόπουλου, στην Αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης
Το βιβλίο «Η αιωνιότητα της στιγμής».
Ο συγγραφέας Μιχάλης Παπαδόπουλος.
Οι Εκδόσεις Επίκεντρο.
Οι Εκδόσεις Επίκεντρο παρουσιάζουν στην Αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, το βιβλίο του Μιχάλη Παπαδόπουλου,
«Η αιωνιότητα της στιγμής»
Με την υποστήριξη του #BookiaApp.
Το κατέβασες;
Για το βιβλίο και το θέμα του μιλούν:
- Γεώργιος Λυσαρίδης, Εκπαιδευτικός
- Ολυμπία Γκίμπα-Τζιαμπίρη, Ομ. Καθηγήτρια Ιατρικής, πρ. Αντιπρύτανις Α.Π.Θ.
- Άσπα Χασιώτη, Δρ. Φιλολογίας, Γενική Διευθύντρια Εκπαιδ. Μαντουλίδη
- Αθανάσιος Καΐσης, Ομ. Καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ., Πρόεδρος του ΔΙ.ΠΑ.Ε.
- Μιχάλης Παπαδόπουλος, Ομ. Καθηγητής, Πρ. Πρύτανης Α.Π.Θ.
Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος & συγγραφέας, Κώστας Μπλιάτκας.
«Γράψε την #κριτική σου στο Bookia!»
Σχολίασε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις! (μάθε πως). Βοήθησε να αναδειχθούν τα βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν.
«Τα γηρατειά για τους πολλούς δεν είναι πόλεμος, είναι μακελειό». Στηρίγματα στις δύσκολες ώρες η οικογένεια, οι φίλοι, οι αναμνήσεις. Ο θάνατος όμως καραδοκεί. Τυχεροί όσοι «φεύγουν» ομαλά. Άτυχοι όσοι «χάνονται» νωρίς, σε πολέμους, επιδημίες, από αρρώστιες. Προβληματίζει το Επέκεινα. Καταφυγή η πίστη, για όσους πιστεύουν. Δεν είναι εύκολη η αναζήτηση για τους υπόλοιπους. Ένστικτο και πίστη δεν φαίνεται να εναρμονίζονται με την επιστήμη. Αποτέλεσμα να εξακολουθεί να πλανιέται η αμφιβολία. Ανάσα στην καθημερινότητα της ζωής η ύπαρξη στιγμών ευτυχίας.
Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1936 στη Δράμα. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΑΠΘ. Δούλεψε για μια δεκαετία ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Δυτική Μακεδονία. Στη συνέχεια εκπόνησε το διδακτορικό του στο Άαχεν της Γερμανίας. Μετά τη Μεταπολίτευση επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη όπου και εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών (1976). Διετέλεσε Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής (1988-1994), Αντιπρύτανης (1994-1997) και Πρύτανης (1997-2003). Συγκλητικός για 15 συνεχόμενα χρόνια. Για το έργο του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, από το Πανεπιστήμιο του Κάρολου της Πράγας το 1998, «για την καλλιέργεια των γραμμάτων και του ανθρωπισμού σε παγκόσμια κλίμακα». Τιμήθηκε ακόμη από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με την απονομή του «μεγάλου σταυρού αξίας» σε «αναγνώριση των διακεκριμένων υπηρεσιών που προσέφερε στην ανάπτυξη των ελληνογερμανικών επιστημονικών σχέσεων». Είναι η μεγαλύτερη διάκριση που μπορεί να αποδοθεί σε μη Γερμανό πολίτη. Εκτός των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και των πολυάριθμων επιστημονικών δημοσιεύσεων, έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Ιανός και δύο δοκίμιά του με τίτλους Μετά το Αμφιθέατρο (2000) και Με μολύβι και χαρτί (2004). Ομότιμος καθηγητής από το 2003. Διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (2004-2006) και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Frederick της Κύπρου (2006-2008). Είναι παντρεμένος από το 1964 με τη Βιολέττα και έχουν δύο παιδιά, τον Άγι και τη Χάρις-Όλγα.