Ο "Κύκλωψ" του Ευριπίδη ανήκει στο αμφίβιο είδος του σατυρικού δράματος, που βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ τραγωδίας και κωμωδίας. Είναι μάλιστα το μοναδικό σατυρικό δράμα που μας σώζεται ακέραιο. Ο μύθος του έργου στηρίζεται στο γνωστό επεισόδιο της ένατης ραψωδίας της Οδύσσειας: ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του παγιδεύονται στη σπηλιά του Κύκλωπα Πολύφημου· κάποιοι από αυτούς καταλήγουν βορά στα δόντια του ανθρωποφάγου τέρατος, αλλά οι υπόλοιποι κατορθώνουν τελικά να αποδράσουν χάρη στο ευφυές σχέδιο του Οδυσσέα να μεθύσουν τον άμαθο στο ποτό του Διονύσου Κύκλωπα και να τον τυφλώσουν. Η δράση του έργου τοποθετείται στη Σικελία, που παρουσιάζεται ως ένας απολίτιστος τόπος. Ο Χορός, όπως σε όλα τα σατυρικά δράματα, αποτελείται από Σατύρους, θηριόμορφους οπαδούς του Διονύσου.

Η μετάφραση είναι έμμετρη, διατηρώντας έτσι ένα από τα βασικότερα μορφολογικά χαρακτηριστικά του αρχαίου δράματος. Η Εισαγωγή και οι Σημειώσεις δίνουν ιστορικές, γραμματολογικές και ερμηνευτικές πληροφορίες απαραίτητες για την κατανόηση του έργου.