Το ερώτημα που με απασχολούσε πάντα μετά την ενηλικίωση μου ήταν τι καθορίζει τις σχέσεις των δύο φύλλων. Ζητούσα απαντήσεις στα προβλήματα που δημιουργούνται κάθε φορά. Με συνέπαιρνε ο παράγοντας της τύχης στον έρωτα. Κατέγραψα λοιπόν σε μια σειρά διηγημάτων περιπτώσεις σχέσεων με συνηθισμένο ή απρόβλεπτο τέλος. Θεωρούσα πάντα ότι η ποιότητα μιας σχέσης καθορίζει και την ποιότητα ζωής των εμπλεκομένων σ’ αυτήν. Σε μια κοινωνία απρόσωπη όπου οι σχέσεις των ανθρώπων είναι δύσκολες, την στιγμή που πολλοί άνθρωποι ζουν μόνοι, αποξενωμένοι, θα ήθελα να στείλω μια νότα αισιοδοξίας. Η προσπάθεια να ασχοληθούμε με τους γύρω μας είτε πρόκειται για ερωτικές σχέσεις όπως προκύπτει στα διηγήματα: "Όνειρο", "Υπερηχογράφημα", "Insomnia", "Ο ηθοποιός ο άλλος μας εαυτός", "Ο λάτρης του ωραίου" είτε πρόκειται για σχέση εξ αίματος "Σκληρή ζωή", "Η γιαγιά και το εγγόνι", πάντα αφήνει ένα ευχάριστο συναίσθημα που προκύπτει απ’ την επικοινωνία των ανθρώπων που κρύβουν μιαν επιθυμία, να δώσουν και να πάρουν αγάπη.
Ο ερωτισμός στον άνθρωπο υπάρχει απ’ τη γέννηση του. Δεν μας εκπλήσσει η έλξη μεταξύ δύο παιδιών στο "Μάρκος και η Άννα".
Η επιτυχία στην σύνδεση δύο ανθρώπων δεν μπορεί να προβλεφτεί , η διαδικασία όμως, η ιστορία μιας σχέσης είναι πάντα ενδιαφέρουσα , όσο συνηθισμένη κι αν ακούγεται.