Το θεατρικό έργο Μαρίκα του Πέτρου Ζούλια δημιουργήθηκε μετά από έρευνα σε κείμενα, βιβλία, συνεντεύξεις και διηγήσεις γύρω από περιστατικά της επεισοδιακής ζωής της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Η βιογραφική αφήγηση ξεκινά από το 1936, χρονιά των εγκαινίων του Θεάτρου Ρεξ-Κοτοπούλη, όταν το όνειρο της μεγάλης πρωταγωνίστριας να στήσει ένα υπερσύγχρονο θέατρο που θα ανταγωνιζόταν το Εθνικό παίρνει σάρκα και οστά, και την ακολουθεί μέχρι τον θάνατό της, το 1954.
Η Μαρίκα, η αθυρόστομη, η ερωτικά απελευθερωμένη, η παθιασμένη με το θέατρο, η δαιμόνια επαγγελματίας, η αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια κάθε ρεπερτορίου, η θιασάρχισσα που αναδεικνύει νέα ταλέντα είναι όχι μόνο μια σπάνια καλλιτέχνιδα αλλά και μια πανίσχυρη προσωπικότητα με ενεργή συμμετοχή στο πολιτικό, πνευματικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής της. Και βέβαια υπάρχει και η Μαρίκα-γυναίκα· κυρίως με τον πολύκροτο δεσμό με τον Ίωνα Δραγούμη.