Η ανά χείρας έκδοση ονομάστηκε HellasFilm από την ομώνυμη στήλη που διατηρούσα στα περισσότερα μέσα που εργάστηκα ως κριτικός κινηματογράφου, από το 2007 έως το 2014, όπου προέκυψαν και κριτικές 68 ταινιών που δεν είχαν άμεση σχέση με την επικαιρότητα. Όλες παλιότερες, πριν την περίοδο που εργαζόμουν ως κριτικός. Για μια καταβύθιση στο παρελθόν του ελληνικού σινεμά.

Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να σας γνωρίσει ταινίες που δεν τις ξέρετε. Κι ίσως η κριτική να σας προκαλέσει το ενδιαφέρον να τις ανακαλύψετε. Επίσης να μπει σε έναν δημιουργικό διάλογο με την αντίθετη άποψη, που ενδεχομένως να έχετε. Τέλος, να κατακτήσουν αυτά τα κείμενα την αιωνιότητα (;).

Σίγουρα όμως δεν επιδιώκει να αναδείξει τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και, σίγουρα, δεν είναι όλες αγαπημένες μου ή αυτές που θα θελήσω να ξαναδώ. Άλλωστε, ακόμα κι αυτή η αρθρογραφία έχει τις ρίζες της στην επικαιρότητα. Κι η επικαιρότητα αποτυπώνει ό,τι μας αρέσει αλλά και ό,τι δεν μας αρέσει.