Ο Κώστας Πασχαλούδης γεννήθηκε το 1925 στην Πυλαία Θεσσαλονίκης. Όταν πέθανε ο πατέρας του, το 1939, αναγκάστηκε να αναλάβει τη φροντίδα της μητέρας και των τεσσάρων μικρότερων αδελφών του (ο ένας πέθανε στην Κατοχή) και άρχισε να εργάζεται ως εργάτης στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, επιστρέφοντας στο χωριό του, πείστηκε να προσχωρήσει στο ΚΚΕ και τον Σεπτέμβριο του 1941 διορίστηκε πρώτος γραμματέας της ΟΚΝΕ Πυλαίας. Στη συνέχεια ανέλαβε αντιστασιακή δράση στην ευρύτερη περιοχή Θεσσαλονίκης, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο "Νίκος", μέσα από τις τάξεις της ΟΚΝΕ και αργότερα της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση και τη Συμφωνία της Βάρκιζας, συνέχισε να εργάζεται ως στέλεχος του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη, στις τάξεις της Εθνικής Αλληλεγγύης και αργότερα ως σύνδεσμος του κόμματος για τη στρατολόγηση στελεχών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Στις 3 Δεκεμβρίου 1946 συνελήφθη από τη Χωροφυλακή, μετά από κατάδοση, βασανίστηκε, και τον Φεβρουάριο του 1947 καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε ισόβια δεσμά (ενώ ο βασιλικός επίτροπος ζητούσε θανατική ποινή). Τον χειμώνα, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2008 παραχώρησε τρεις συνεντεύξεις στους ιστορικούς Νίκο Μαραντζίδη και Πολυμέρη Βόγλη, για ερευνητικούς σκοπούς, αφηγούμενος τις εμπειρίες του από την περίοδο 1925-1944. Οι συνεντεύξεις αυτές αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για την έκδοση του υλικού σε μορφή βιβλίου, πέντε χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία της κόρης του Ελένης Πασχαλούδη.