Η Σοφία Κραββαρίτη γεννήθηκε παρά τη θέλησή της πριν κάποια χρόνια στην Αθήνα. Κι ενώ θεώρησε πως η παρουσία της έγινε σε λάθος timing αλλά και σε λάθος κόσμο, έμεινε ευχαριστημένη από τον μήνα. Έναν παγωμένο Φεβρουάριο.

Το συνεχόμενο κλάμα της επί έναν ολόκληρο χρόνο, δεν ωφέλησε σε τίποτα. Είχε ήδη γεννηθεί. Έτσι λοιπόν, μην έχοντας τη δυνατότητα να μπει σε χρονομηχανή και να κάνει τη δική της επιλογή, συμβιβάστηκε με την απόφαση των γονιών της όχι απλά να κάνουν ένα παιδί, αλλά εκείνη συγκεκριμένα και μεγάλωνε προσπαθώντας να χωρέσει τις σκέψεις της και τα όνειρά της στον κόσμο που της γνώρισαν. Ορκίστηκε όμως πως θα είναι ασυμβίβαστη, ανένταχτη, έξω από καλούπια και κάθε τι στερεότυπο και ως ένα σημείο τα κατάφερε.

Απέκτησε από πολύ μικρή εμμονή με το διάβασμα ανακαλύπτοντας στην πορεία τη συγγραφή, και κατέληξε να γράφει από πεποίθηση ευελπιστώντας να χαρίσει ταξιδιάρικες σκέψεις στους αναγνώστες, αλλά και στην ίδια.

Έχει συμμετάσχει σε αρκετές συλλογικές ανθολογίες, παρακολουθεί μαθήματα εγκληματολογίας και ασχολείται με την αρθρογραφία και την επιμέλεια βιβλίων.



Βιβλιογραφία:

Ο θεός άργησε πολύ – Εκδόσεις Όστρια (2015)

Ο Κήπος Με Τα Τριαντάφυλλα – Άλλωστε εκδόσεις (2018)

Άρης, η φωνή μου – Άλλωστε εκδόσεις (2020)

Εν αρχή ην’ η παράνοια – Εκδόσεις Λευκό Μελάνι (2021)