Ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε το 1967 στη Λάρισα, όμως ζει με την οικογένειά του μόνιμα στην Κοζάνη, όπου εργάζεται ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δέκα ποιητικές συλλογές και δύο πεζογραφήματά του. Ποιήματά του φιλοξενούνται σε συλλογικούς τόμους και σε διάφορα έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά. Κάποια από αυτά απέσπασαν βραβεία και διακρίσεις σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς. Μερικά έχουν μεταφραστεί στην αγγλική, τη γαλλική και την ισπανική γλώσσα. Από τον Νοέμβριο του 2022 συνδιευθύνει το περιοδικό «ΝΟΗΜΑ», τον «Εξαμηνιαίο Πυρήνα Νόησης και Λόγου» που εκδίδεται στη Θεσσαλονίκη. Τον Νοέμβριο του 2022, εκδόθηκε στη Σεβίλλη και κυκλοφόρησε στα ισπανικά από τον εκδοτικό οίκο Padilla Libros το βιβλίο του “Εn mi barro los labios” («Στον πηλό μου τα χείλη»), σε μετάφραση του διακεκριμένου ελληνιστή Jose Antonio Moreno Jurado.



Εργογραφία:

Πεζογραφία:

1. Νυχτοπερπατήματα, νουβέλα (“24γράμματα”, Αθήνα 2017).

2. Η τροχιά του βέλους (“Όστρια”, Αθήνα 2018)

Ποίηση:

1. “Μικρή Περιήγηση” (“ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ”, Θεσσαλονίκη 1996/“ΕΝΤΥΠΟΙΣ” Αθήνα 2017.)

2. “Ψιθυριστά στο φως, στο έρεβος” (“ΠΗΓΗ”, Θεσσαλονίκη 2016.)

3. “Αχαρτογράφητα” (“24 γράμματα”, Αθήνα 2017.)

4. “Ο Μέσα Ήλιος” (“ΕΝΤΥΠΟΙΣ”, Αθήνα 2018.)

5. “Μνήμες της ρίζας” (“ΚΟΥΚΚΙΔΑ”, Αθήνα 2020)

6. “Δρόμοι στη σκόνη” (“ΚΟΥΚΚΙΔΑ”, Αθήνα, 2021)

7. “Διαλέγω το λευκό” (“ΡΩΜΗ”, Θεσσαλονίκη 2022)

8. “Λιωμένος Χρόνος” (“Ρώμη”, Θεσσαλονίκη 2023)

9. “Στους φεγγίτες η έξοδος” (“Κυβέρτι”, Αθήνα 2024)



(Πηγή: Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, 2024)