H Δήμητρα Αναστασιάδου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και από το τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού, απέκτησε διδακτορικό τίτλο στο αρχαίο δράμα [Η διαχρονία της Μήδειας του Ευριπίδη, 1999]. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία ως Έμμισθη Μεταπτυχιακή Υπότροφος και δίδαξε στη βαθμίδα του Λέκτορα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο «Δημιουργική γραφή και Ανάγνωση» καθώς και στο Πανεπιστήμιο Πατρών, «Το θεατρικό γεγονός στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο».

Έχει δημοσιεύσει βιβλία (Αρχαϊκές Μητέρες, Εκκρεμές, 2016) συμμετέχει στο τόμο (Ηρωίδες, Συρτάρι 2020) καθώς και στα πρακτικά συνεδρίων, Αφήγηση και Μνήμη (εκδόσεις Κυριακίδη, 2020) και Θέατρο και Ετερότητα (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ γ΄ τόμ. 2021). Έχει επιμεληθεί τόμους (Έλευσις Πολιτισμού, Ι. Σιδέρης, 2016 και Στην Ελευσίνα Κάποτε. Βιωματικές αφηγήσεις και Δημόσια Ιστορία, Ι. Σιδέρης, 2017). Έχει συμμετοχές σε επιστημονικά περιοδικά και διεθνή συνέδρια και έχει αρθρογραφήσει ως μέλος Συντακτικής επιτροπής στους καταλόγους θεατρικών παραστάσεων για το Φεστιβάλ Αθηνών στην Επίδαυρο (1993) και στη παράσταση των Βακχών (1995) για το Κέντρο Αρχαίου Δράματος και Θεάματος του Παντείου. Διδάσκει από το 2016 στο e-learning ΕΚΠΑ, το μάθημα: «Επικοινωνία και Προβολή του πολιτιστικού προϊόντος: Τοπία και Διαδρομές», καθώς και από το 2017-2023 ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Νεοελληνική Λογοτεχνία (19-20ος) και Αρχαίο Ελληνικό θέατρο.

Η ερευνητική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στη διαχρονία του αρχαίου δράματος, στα ζητήματα πολιτισμικής μνήμης και ταυτότητας, της διαχείρισης του πολιτιστικού ίχνους και της αφήγησης του.

Το τελευταίο της βιβλίο είναι Πολιτισμός Αφήγηση και Μνήμη από τις εκδόσεις Ηρόδοτος, Αθήνα 2023.



(Πηγή: Δήμητρα Αναστασιάδου, 2024)