Ἡ Ξανθίππη Ζαχοπούλου γεννήθηκε καὶ ζεῖ στὴ Θεσσαλονίκη. Σπούδασε παιδαγωγικά, μουσικὴ (μονωδία) καὶ ἑλληνικὴ φιλολογία στὸ ΑΠΘ. Μιλᾶ ἀγγλικά, γαλλικά, ἰταλικὰ καὶ ἱσπανικά.

Ποιήματα γράφει ἀπὸ παιδί. Ἔχουν ἐκδοθεῖ οἱ ποιητικὲς συλλογές: Μάρερμα (Πηγή, 2016) μὲ ζωγραφικὴ τοῦ Γιάννη Μητράκα, Βαθὺς οὐρανὸς βυθὸς θάλασσας (Τὸ Ροδακιό, 2020), Στύβοντας παπαροῦνες (Τὸ Ροδακιό, 2022). Συλλογικὰ ἔργα: Vox (μουσικὸ ἀναλόγιο ποιητριῶν τῆς Θεσσαλονίκης, Κώστας Κουτρουμπάκης, Ἐνύπνιο, 2023), Ἡ μελαγχολικὴ μοῦσα – Ἀπὸ τὴν παλαιὰ ρομαντικὴ σχολὴ τῶν Ἀθηνῶν στοὺς νεορομαντικοὺς τοῦ μεσοπολέμου (Εἰσαγωγὴ-ἀνθολόγηση-ἐπίμετρο: Σταῦρος Γκιργκένης, Ξανθίππη Ζαχοπούλου, Ζῆτρος, 2022), Τὸ ἀσυναίρετον στὸν ἔσω κόσμο (κριτικὰ δοκίμια, Ρώμη, 2021), Μικρασίας γραφές (Παρέμβαση, 2021), Ἐφ’ ἑνὸς γίγνεσθαι; 1 (Ρώμη, 2021), Ἡ Θεσσαλονίκη τῶν ποιητῶν (ἐπιμελήτρια ἀνθολογίας, Ρώμη, 2019), Μὲ τὸ π τῆς ποίησης (ΑΩ, 2017), Εἰκοσιὲξ ποιητικὲς ταξιανθίες (Κουκκίδα, 2025), κ.ἄ.

Ποιήματα, διηγήματα, μετάφραση ξένης ποίησης καὶ κριτικά της κείμενα δημοσιεύονται σὲ ἔντυπα καὶ ἠλεκτρονικὰ περιοδικά.



(Πηγή: ΑΩ Εκδόσεις, 2025)