Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) ήταν Ιάπωνας μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στην Όσακα σε οικογένεια γιατρών. Έμεινε νωρίς ορφανός και έχασε όλους τους κοντινούς συγγενείς του ενώ ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.

Σπούδασε λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Εμφανίστηκε στον λογοτεχνικό κόσμο με τη Χορεύτρια από το Ίζου (1926), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και άλλα μυθιστορήματα και νουβέλες σε συνέχειες. Το 1935 έγραψε μια πρώτη εκδοχή της Χώρας του χιονιού, που ολοκληρώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν πολλά άλλα γνωστά του μυθιστορήματα : Η λίμνη, Ο ήχος του βουνού, Οι κοιμισμένες καλλονές, Ομορφιά και θλίψη, Ο δάσκαλος του Γκο.

Ίδρυσε μαζί με τον συγγραφέα Ριίτσι Γιοκομίτσου το περιοδικό Μπούνγκεϊ Τζίνταϊ (Εποχή τέχνης και κουλτούρας), που αντλούσε μεγάλο μέρος της αισθητικής του από ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα όπως το νταντά και ο εξπρεσιονισμός. Η επιρροή τους στα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα μπορεί να φανεί στις απότομες μεταβάσεις μεταξύ ξεχωριστών, σύντομων, λυρικών επεισοδίων, σε εικόνες που συχνά προκαλούν έκπληξη, καθώς και στην αντιπαράθεση του ωραίου και του άσχημου. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν και στην ιαπωνική πεζογραφία του 17ου αιώνα, καθώς και στην ποίηση renga του 15ου αιώνα. Σε αυτή την τελευταία φαίνεται να πλησιάζει η μυθοπλασία του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Το 1968 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1972, αυτοκτόνησε.



(Πηγή: Εκδόσεις Άγρα, 2024)