Ο Άγις Θέρος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σπύρου Θεοδωρόπουλου) γεννήθηκε στη Σπάρτη. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε τη δηκηγορία. Ασχολήθηκε επίσης με τη μαχόμενη δημοσιογραφία, εξέδωσε τις εφημερίδες "Λαός" (1908-1909 και 1914-1915), "Λακεδαίμων" (1909-1910) και "Εφημερίς των εργατών" (1912). Εξελέγη βουλευτής το 1910 (οπότε και ίδρυσε το Εργατικό Κέντρο), το 1912 και το 1923, ενώ υπήρξε εισηγητής νομοσχεδίων υπέρ της εργατικής τάξης και φυλακίστηκε καθώς συνυπέγραψε το δημοκρατικό μανιφέστο του 1922. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λαογραφία, ως μέλος του κύκλου του Νικολάου Πολίτη. Ειδικότερα ασχολήθηκε με τη μελέτη του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού και το 1909 κυκλοφόρησε τον τόμο "Δημοτικά Τραγούδια", που πραγματοποίησε δεύτερη εμπλουτισμένη έκδοση το 1952 σε δίτομη μορφή (και τίτλο "Τα τραγούδια των Ελλήνων"), με την οποία τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1940 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Τα ανθρώπινα".