Η δρ. Τζούντι Μάικοβιτς εργάστηκε είκοσι χρόνια στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ, ήταν συνεργάτιδα του δρ. Φρανκ Ρουσέτι, ενός από τους ιδρυτές του πεδίου της ανθρώπινης ρετροϊολογίας, και από το 2006 συνιδρύτρια και συνδιευθύντρια του πρώτου ινστιτούτου νευροανοσολογίας που χρησιµοποιεί την προσέγγιση της βιολογίας των συστηµάτων.

Από τη διδακτορική διατριβή της, η οποία άλλαξε τη θεραπεία του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV-AIDS), σώζοντας τη ζωή εκατοµµυρίων ανθρώπων, µέχρι τη θαυµαστή ανακάλυψή της που αφορά µια νέα οικογένεια ρετροϊών και την πιο πρόσφατη έρευνά της η οποία υποδεικνύει µια νέα χρυσή εποχή για την υγεία, η δρ. Μάικοβιτς ήταν πάντα στην πρωτοπορία της επιστήµης. Κατά τη σχεδόν τεσσαρακονταετή πορεία της έχει βιώσει τις καλύτερες και τις χειρότερες πλευρές της επιστήµης. Όταν ανήκε στην ερευνητική οµάδα που µετέτρεψε τον HIV-AIDS από µοιραία για τη ζωή σε µια ασθένεια που αντιµετωπίζεται και δεν οδηγεί αναπόφευκτα στον θάνατο, είδε την επιστήµη στις καλύτερες στιγµές της. Όταν, όµως, οι έρευνές της οδήγησαν στο ερώτηµα εάν η χρήση κυττάρων ζώων σε καλλιέργειες για την παραγωγή εµβολίων και άλλων φαρµακευτικών προϊόντων µπορεί να προκαλεί χρόνιες ασθένειες, όπως ο αυτισµός και το σύνδροµο χρόνιας κόπωσης, είδε την επιστήµη στις χειρότερες στιγµές της.