Ο Αλιέκ Γκριγκόριεβιτς Τσουχόντσεφ γεννήθηκε το 1938 στην πόλη Πάβλοσκι Πασάντ περιφέρειας της Μόσχας. Το σπίτι του έχει γίνει μουσείο και ο ίδιος έχει ανακηρυχθεί επίτιμος πολίτης. Σήμερα ζει στη Μόσχα. Ο Τσουχόντσεφ σπούδασε φιλολογία στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κρούπσκαγια της Μόσχας. Εργάστηκε στα περιοδικά Γιούνοστ (Νεολαία) και Νόβι Μιρ (Νέος Κόσμος). Οι πρώτες του ποιητικές συλλογές (Ζαμίσελ, Η ιδέα και Ίμια, Το όνομα) δεν πέρασαν τη λογοκρισία. Το 1968, μετά τη δημοσίευση στο περιοδικό Γιούνοστ του ποιήματος «Η ιστορία του Κούρμπσκι», που κατά μία εκδοχή είναι ο πρώτος αντιφρονών, άρχισαν οι διώξεις εναντίον του και επί οκτώ χρόνια του απαγόρευσαν να δημοσιεύει έργα. Για βιοπορισμό περιορίστηκε σε μεταφράσεις σημαντικών Ρώσων συγγραφέων. Ο Τσουχόντσεφ έχει λάβει πολλά βραβεία: το Κρατικό Βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (1993), το Βραβείο «Πούσκιν» του Ιδρύματος Άλφρεντ Τέπφερ (Alfred Toepfer) της Γερμανίας (1999), το Βραβείο «Πούσκιν» της Ρωσίας (2003), το Ποιητικό Βραβείο «Ανθολογίας», το Μεγάλο Βραβείο Θριάμβου (2005), το Μεγάλο Βραβείο «Μπορίς Παστερνάκ». Τέλος, τιμήθηκε με το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο «Ποιητής» (2007) που μόνο τρεις ποιητές είχαν την τιμή να λάβουν. Τα ποιήματά του είναι μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες. Από τον Βλαντίμιρ Κοζλόφ μαθαίνουμε ότι η ποίησή του άρχισε να γίνεται γνωστή κατά τη δεκαετία του 1990. Ο Τσουχόντσεφ εγκαινίασε τον νέο αιώνα με τη συλλογή του Φίφια, που εκδόθηκε το 2003.