Ο Αντώνης Περώνης του Φώτη και της Παναγιώτας Στούπα ή Νικολοπούλου γεννήθηκε στο Περιστέρι το 1956. Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια τα έζησε στο Λουτράκι, όπου από το 1927 είχαν εγκατασταθεί μόνιμα οι πρόγονοί του (Ηπειρώτες μαστόροι). Οι γονείς του συμμετείχαν στο ΕΑΜικό αντιστασιακό κίνημα μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ.

Τελείωσε την «Πάντειο», ενώ παράλληλα εργαζόταν ως τυπογράφος. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο φοιτητικό κίνημα και στη συνοικία του Περιστερίου μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ.

Το 1981, κατόπιν δημόσιου γραπτού διαγωνισμού, προσλήφθηκε στην Εθνική Τράπεζα, όπου εργάσθηκε 33 χρόνια (1981-2013) σε υπηρεσίες συναλλαγής με το κοινό (Καταστήματα). Υπηρεσιακά ανελίχθηκε μόνο «κατ’ αρχαιότητα». Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση συνεργαζόμενος με την ΕΣΑΚ-Σ και αναδείχθηκε αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των εργαζόμενων στην τράπεζα (ΣΥΕΤΕ), καθώς και στο Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ.

Για μία 10ετία (2003-2013), υπήρξε γραμματέας και αντιπρόεδρος του Παραρτήματος των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ στο Λουτράκι (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), όπου με πολλές δημόσιες ομιλίες του και δημοσιεύματα πρόβαλλε την τοπική εαμική αντιστασιακή ιστορία.

Συμμετείχε ως αθλητής σε αρκετούς αγωνιστικούς μαραθώνιους δρόμους και οδοιπόρησε σε μικρά και μεγάλα βουνά, αναζητώντας στη μεγαλοσύνη τους την έμπνευση και το φρονηματισμό.

Από πολύ νέος ενδιαφέρθηκε και «εντρύφησε» ακούραστα στη μελέτη της ιστορίας του επαναστατικού και εθνικολαϊκού κινήματος. Ο Πελοπίδας και τα αδέλφια του οι Λασκαίοι είναι ο πρώτος συγγραφικός καρπός αυτής της προσπάθειας. Εμβληματικά το βιβλίο δηλώνει την ιστορική του «όσφρηση και σύλληψη» ότι το ιστορικό σκηνικό που αφορά τους πρωταγωνιστές-αγωνιστές της περιόδου 1940-50 επιβάλλεται να επανεξετασθεί και να συμπληρωθεί.