Ξεχασμένος ως λογοτέχνης, παρά το πλούσιο ποσοτικά και όχι ασήμαντο ποιητικά έργο του, ο Βασίλης Μεσολογγίτης (Κωνσταντινούπολη 1906-Αθήνα 1988) ήταν γνωστότερος μέχρι πρόσφατα ως κωμικός ηθοποιός και ακόμη περισσότερο ως πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών.

Ωστόσο, η ανά χείρας νεανική ποιητική του σύνθεση (1926), έπειτα από δύο συλλογές που προηγήθηκαν (1922, 1923), και που δεν πέρασαν απαρατήρητες από την κριτική, είναι το πρώτο σε πραγματικά νεωτερικό ελεύθερο στίχο έργο το οποίο δημοσιεύτηκε αυτοτελώς στον τόπο μας.

Προφανώς η έλλειψη ανταπόκρισης από την κριτική σε αυτό του το βιβλίο τον έστρεψε σε μια συντηρητικότερη έκφραση, στα ποιητικά, πεζογραφικά και θεατρικά κείμενά του που ακολούθησαν.