Ο Jean-François Vilar (αληθινό όνοµα Patrick Yves André Zabel) γεννήθηκε το 1947 στο Παρίσι και πέθανε στην ίδια πόλη το 2014 από καρκίνο του πνεύµονα. Θεωρείται ένας από τους σηµαντικότερους συγγραφείς του néo-polar µυθιστορήµατος. Στα έργα του αναµειγνύει θέµατα όπως η µυστική πόλη, η φωτογραφία, η τέχνη και η λογοτεχνία (ιδίως ο σουρεαλισµός), η ιστορία και οι επαναστάσεις (1789, 1917, 1968). Υπήρξε τροτσκιστής ακτιβιστής, ηγέτης των Comités de défense des appelés (CDA), που συντονίζονταν από έναν υπόγειο µηχανισµό της Ligue Communiste, η οποία µετονοµάστηκε σε LCR τον Σεπτέµβριο του 1973. Από το 1976 έως το 1981, ήταν µόνιµος δηµοσιογράφος της εβδοµαδιαίας εφηµερίδας Rouge, όπου εργάστηκε µαζί µε τον Ντανιέλ Μπενσαΐντ (Daniel Bensaϊd) και τράβηξε πολλές φωτογραφίες από τις διάφορες δραστηριότητες του LCR.

Το 1981 παραιτήθηκε από τη Rouge και το LCR. Άνεργος, σκεφτόταν να γράψει ένα νουάρ

µυθιστόρηµα (δήλωνε: «Ποτέ δεν µου άρεσε η αστυνοµική λογοτεχνία, αυτό που µε ενδιαφέρει είναι η λογοτεχνία των παραβατών»), όταν, τον Αύγουστο του 1981, είδε την προκήρυξη ενός διαγωνισµού στο περιοδικό Télérama. Έτσι, έγραψε το πρώτο του µυθιστόρηµα Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν (Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων 2022), το οποίο κέρδισε το Grand Prix du roman noir Télérama το 1982. Ακολούθησαν έξι ακόµα µυθιστορήµατα, αρκετά διηγήµατα, ιστορίες για παιδιά και νέους και άλλα.



(Πηγή: Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2024)