Όταν η Isabelle ήταν 9 ετών, οι γονείς της τής χάρισαν μια κόκκινη γραφομηχανή για τα γενέθλιά της. Άρχισε να γράφει ασταμάτητα, δημιουργώντας ιστορίες στα Γερμανικά και στα Λουξεμβουργιανά, τη μητρική της γλώσσα.

Σπούδασε νομική στη Γαλλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες και απέκτησε μια «κανονική» δουλειά. Όμως συνέχισε να γράφει κρυφά τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα…

Μετά τη γέννηση του πρώτου της γιου, επέστρεψε στο μεγάλο της πάθος, τη συγγραφή, και για πρώτη φορά άρχισε να τη σκέφτεται ως επάγγελμα. Η Isabelle μιλάει τέσσερις γλώσσες άπταιστα, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο, προτιμά να γράφει ιστορίες στα αγγλικά. Γράφει κείμενα για παιδιά και για ενήλικες, σε διάφορες μορφές: εικονογραφημένα βιβλία, μυθιστορήματα, σενάρια.



(Πηγή: Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος, 2025)