Η Σοφία Γεωργιάδου είναι ένα ανήσυχο παιδί, από παιδί. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δράμα.

Από τα τέσσερά της έπαιρνε μολύβι και χαρτί και προσπαθούσε να κάνει καλλιγραφικά γράμματα, αφού έβλεπε τα υπέροχα γράμματα της μητέρας της. Πριν μάθει καλά καλά να σχηματίζει προτάσεις, ηχογραφούσε ποιήματα δικά της. Μόλις ξεκίνησε να γράφει, έγραφε κάθε μέρα για το πώς περνούσε τη μέρα της. Μεγάλωσε και στα δώδεκά της έγραφε τέτοιες εκθέσεις στο σχολείο, που οι καθηγητές δεν πίστευαν ότι της έγραφε μόνη της. Κι όμως μόνη της, από παιδί. Στα δεκατρία ξεκίνησε πιάνο, της άρεσε τόσο πολύ η μελωδία, όπως και να τραγουδά στο σπίτι.

Η Σοφία είχε ένα μεγάλο όνειρο, να γίνει η δασκάλα που δεν είχε ποτέ στο σχολείο… Το 2017 πήρε το πτυχίο της στη Ρόδο κι έτσι πραγματοποίησε το όνειρό της. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της ξεκίνησε κλασικό τραγούδι, αφού πάντα, όπου κι αν βρισκόταν, τραγουδούσε. Έπειτα, ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο της ειδικής αγωγής και έκανε την εξειδίκευσή της. Λατρεύει τα παιδιά, αφού είναι αθώες ψυχές που λαχταρούν αγκαλιές και παιχνίδι όπως κι εκείνη.

Τα ποιήματα που έχει γράψει είναι πολλά, όπως και οι στίχοι τραγουδιών. Ήρθε η στιγμή που έγραψε και το πρώτο της παραμύθι «Ο πειρατής στη στέγη». Η έμπνευση ήρθε με τον εγκλεισμό· κι άμα τύχει κι έχει έμπνευση απλά ξεκινά να γράφει, δεν σκέφτεται τίποτα άλλο, ό,τι γράφει πηγάζει από τα βάθη της ζεστής καρδιάς της…

Ταξιδευτής και Επιστροφεύς με τους μικρούς δημιουργούς της. Οι μικροί δημιουργοί είναι οι συνοδοιπόροι στον δρόμο της ζωής, στο σχολείο, στην αυλή, την κάνουν ευτυχισμένη και αποτελούν τον λόγο που θέλει να δημιουργεί.



(Πηγή: Εκδόσεις Κυβέρτι, 2025)