O Ισμαήλ Κανταρέ (1936-2024), ο επιφανέστερος σύγχρονος Αλβανός συγγραφέας, γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου των Τιράνων και στο Ινστιτούτο Λογοτεχνίας Γκόρκι στη Μόσχα. Είχε γράψει ποιήματα, δοκίμια, αλλά κυρίως μυθιστορήματα. Υπήρξε ο πρώτος Αλβανός συγγραφέας που έγινε πλατιά γνωστός διεθνώς (μεταφράστηκε σε περισσότερες από δεκαπέντε γλώσσες) ως πεζογράφος άξιος των μεγαλύτερων λογοτεχνικών βραβείων. Η ανάγνωση των έργων του Κανταρέ αφήνει αίσθηση ανάλογη με την ανάγνωση ενός μεγάλου κατακυρωμένου κλασικού. Τα κυριότερα μυθιστορήματά του είναι: Το γεφύρι με τις τρεις καμάρες, Το λυκόφως των θεών της στέπας, Το χρονικό της πέτρινης πόλης, Τα ταμπούρλα της βροχής, Το κονσέρτο, Το τέρας, Η πυραμίδα, Ο στρατηγός της στρατιάς των νεκρών, Ποιος έφερε την Ντορουντίν, Spiritus, Φεγγαρόφωτο, Ο αετός, Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και άλλες ιστορίες, Φάκελλος Ο, Τρία τραγούδια πένθιμα για το Κοσυφοπέδιο. Επίσης τα δοκίμια: Αισχύλος ο μεγάλος αδικημένος, Πρόσκληση στο εργαστήρι του συγγραφέα. Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο Man Booker International για το σύνολο του έργου του, και το 2009 με το ισπανόφωνο Νόμπελ, Premio Principe de Asturias de las Letras, ενώ την ίδια χρονιά έλαβε και το βραβείο Balkanika για το μυθιστόρημά του που μεταφράστηκε στα γαλλικά με τίτλο L’ Entravee: requiem pour Linda B. (Η αποκλεισμένη: ρέκβιεμ για τη Λίντα Μπ.).