Ο Δημήτριος Κιουσόπουλος (1897-1989) γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα. Το 1915 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1917 στρατεύτηκε για πρώτη φορά και το 1921 στάλθηκε στη Μικρά Ασία, όπου παρέμεινε μέχρι την αποχώρηση του ελληνικού στρατού τον Σεπτέμβριο του 1922, και κατόπιν στη Στρατιά του Έβρου, από όπου αποστρατεύτηκε οριστικά τον Σεπτέμβριο του 1923. Μεταξύ των επιστρατεύσεων, εργάστηκε το 1920 ως δόκιμος οικονομικός υπάλληλος στο ταμείο Κορίνθου και το 1923 ως μόνιμος στο ταμείο Ανδριτσαίνης. Το 1924 πήρε το πτυχίο της φιλολογίας και το 1925 διορίστηκε καθηγητής μέσης εκπαίδευσης. Εργάστηκε σε διάφορα σχολεία, κυρίως στην Αθήνα. Συνταξιοδοτήθηκε ως διευθυντής Α΄ τάξεως από την Πτολεμαΐδα το 1952 και συνέχισε σε ιδιωτικά σχολεία. Εξέδωσε το περιοδικό Ολυμπιακά Χρονικά, ασχολήθηκε με τη μετάφραση αρχαίων συγγραφέων, τη συγγραφή σχολικών βοηθημάτων, μονογραφιών, κ.ά. Η Φυγή γράφτηκε το 1972 και είναι το μόνο γνωστό αφηγηματικό του έργο.



(Πηγή: Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος, 2024)