Οι ιστορίες κάθε λογής ποτέ δεν έλειψαν από μέσα της. Φανταστικές και ρεαλιστικές, μεγάλες και μικρές, πάθους, μίσους, ευτυχίας ή πόνου, πάντα έβρισκαν έδαφος να ανθίσουν, να δώσουν ζωή σε χαρακτήρες και μέρη που γίνονταν κομμάτι της, όπως γινόταν κι αυτή δικό τους. Δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της να μην προσφέρει τη δική τους φωνή, έστω κι αν μέχρι τώρα δεν τολμούσε να μοιραστεί αυτό το μυστικό της κομμάτι με κανέναν. Ίσως επειδή ήξερε πως αυτό θα σήμαινε ότι ανοίγει διάπλατα τα βάθη της ψυχής της, κάτι που πάντα την συγκρατούσε. Μαζί με την ωριμότητα όμως έρχεται και η απελευθέρωση.



(Πηγή: Συμπαντικές Διαδρομές, 2025)