Τάκης Μπαρλάς (1893-1974). Ο Τάκης Μπαρλάς γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε αρχικά στο Υπουργείο Οικονομικών, θέση από την οποία απομακρύνθηκε το 1917 και το 1922, υπηρέτησε επίσης ως νομαρχιακός υπάλληλος και συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του Γενικού Διευθυντή στο Υπουργείο Τύπου. Παράλληλα ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Αγωνίστηκε ως εθελοντής κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και παράλληλα δημοσίευε πατριωτικούς στίχους στην Ακρόπολη του Βλάση Γαβριηλίδη. Πήρε μέρος επίσης στη Μικρασιατική Εκστρατεία, ενώ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε από τους γερμανούς και απελευθερώθηκε μετά από μεσολάβηση της Ένωσης Συντακτών. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων με δημοσιεύσεις στίχων και μεταφράσεων σε έντυπα όπως ο Νουμάς, ο Καλλιτέχνης, ο Βωμός και η Νέα Ζωή (Αλεξάνδρειας). Το 1944 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Θυσία αλαλαγμού, που τιμήθηκε με το βραβείο του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών. Τιμήθηκε επίσης με το Α’ Κρατικό Βραβείο ποίησης (1967 για τα Ποιήματα). Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάκη Μπαρλά βλ. Γ[ιάκος] Δημ., «Τάκης Μπαρλάς», Νέα Εστία 97, ετ.ΜΘ΄, 1η/1/1975, αρ.1140, σ.49-50 και χ.σ., «Μπαρλάς Τάκης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.

(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).