Ο Μιγκέλ Σάββα (1866-1910) ήταν Ισπανός λογοτέχνης, της εποχής του Μοντερνισμού, ελληνικής καταγωγής (από τη Σμύρνη). Γεννήθηκε στη Σεβίλλη. Έζησε και διακρίθηκε ως δημοσιογράφος και συγγραφέας στη Μαδρίτη, όπου και απεβίωσε το 1910.

Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Asociación de la Prensa (Ένωση Τύπου) της Μαδρίτης. Διευθυντής του εβδομαδιαίου σατυρικού περιοδικού Don Quijote, συντάκτης τόσο στην εφημερίδα El País, La Voz de Galicia όσο και σε άλλα έντυπα.

Αδελφός του μποέμ δημοσιογράφου, ποιητή και συγγραφέα Αλεχάντρο Σάββα (1862-1909), για τον οποίο ο Ισπανός ποιητής, δραματουργός και συγγραφέας Ραμόν ντελ Βάγιε-Ινκλάν (1866-1936) έγραψε το θεατρικό έργο, Τα Φώτα της Μποέμικης Ζωής (Luces de Bohemia, 1920).

Εμφανίστηκε ως λογοτέχνης με τα έργα: Amor (1897), Ave Fémina (1904), Ιστορίες Τρελών (Historias de Locos,1910). Διηγήματά του, επίσης, είχαν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Τα δύο πρώτα βιβλία ήταν συλλογές διηγημάτων τα οποία έχουν ως θέμα την αγάπη, τον παθιασμένο έρωτα και τη συζυγική απιστία. Οι Ιστορίες Τρελών (Historias de Locos), εκδόθηκαν μετά τον πρόωρο θάνατό του, από τη σύζυγό του, το 1910.



(Πηγή: Εκδόσεις Αστερίων, 2025)