Ο Δημήτρης Σαραντάκος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1929 από πατέρα Μανιάτη και μητέρα Μυτιληνιά και πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 2011 στην Αθήνα. Τελείωσε το 1ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης και σπούδασε χημικός μηχανικός στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο. Εργάστηκε στη βιομηχανία, στην τεχνική εκπαίδευση, στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού και στην Αγροτική Τράπεζα, από την οποία και συνταξιοδοτήθηκε.

Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: "Στοιχεία Χημείας", Αναξαγόρας, Πειραιάς 1958, "Στεγανώσεις και στεγανωτικά υλικά", Αθήνα 1964, "Χαράλαμπος Κανόνης. Η ζωή και ο θάνατος ενός Ανθρώπου", Αθήνα 1987, "Απάντηση σε πέντε ερωτήματα", Αθήνα 1991, "Ο άγνωστος ποιητής Άχθος Αρούρης", Ερατώ, Αθήνα 1996, Οι εσταυρωμένοι σωτήρες: Ο ζηλωτής, ο πρίγκηπας και ο διδάσκαλος", Εντός 1999, "Τα έπη των Αριμασπών", Βιβλιοπέλαγος 2004, "Γιατί η θεία μου μπορεί και να πήγε στον παράδεισο", Το Φιστίκι 2006, "Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους", 2008, "Μαθητές και δάσκαλοι", 2008, "Τι μας έμαθαν επιτέλους οι αρχαίοι Έλληνες;", 2010, "Σχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων", 2011.

Υπήρξε βασικός συνεργάτης της τελευταίας έκδοσης (1975-1980) του "Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού του Ηλίου". Από το 1989 άρχισε να εκδίδει στην Αίγινα τη μηνιαία σατιρική εφημερίδα "Το Φιστίκι".