Γάλλος δραματουργός (1732-1799), που γεννήθηκε και έζησε όλα τα χρόνια του στο Παρίσι. Υπήρξε καθηγητής μουσικής των θυγατέρων του Λουδοβίκου 15ου και ιδρυτής της Societe des auteurs et compositeurs dramatiques (1777), μέσω της οποίας πέτυχε, με την επικράτηση της Γαλλικής Επανάστασης, την κατοχύρωση για πρώτη φορά των συγγραφικών δικαιωμάτων. Τα κυριότερα έργα του παρουσιάστηκαν στην Comedie-Francaise: Eugenie, δράμα σε πέντε πράξεις, 1767, Les Deux Amis, ou le Negociant de Lyon, δράμα σε πέντε πράξεις, 1770, Tarare, μελόδραμα σε πέντε πράξεις, 1787, Trilogie de Figaro, ou Le roman de la famille Almaviva: Le Barbier de Seville ou la Precaution inutile (Ο κουρέας της Σεβίλλης), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1775, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Rossini του 1815, La Folle journee, ou le Mariage de Figaro (Οι γάμοι του Φίγκαρο), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1785, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Mozart Le Nozze di Figaro, σε ιταλικό λιμπρέτο του Lorenzo da Ponte, του 1786, L\'Autre Tartuffe, ou la Mere coupable, ηθικό δράμα σε πέντε πράξεις, 1792, Memoires, απομνημονεύματα σε φύλλα, 1799.