Ο δημοσιογράφος Γιάννης Π. Μαρίνος γεννήθηκε το 1930 στην Ερμούπολη Σύρου και θεωρεί δεύτερη γενέτειρά του τη Σαντορίνη. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι δημοσιογράφος και ασκεί την ενημερωτική και σχολιογραφική του δραστηριότητα στην Αθήνα από το 1954 έως και σήμερα. Ειδικεύθηκε στο οικονομικό ρεπορτάζ στο Βήμα και στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, του οποίου υπήρξε αρχισυντάκτης και εν συνεχεία διευθυντής επί τριάντα τέσσερα χρόνια όπως και τακτικός αρθρογράφος του επώνυμα και ως Κριτόβουλος, και ενίοτε ως W. Εργάσθηκε αποκλειστικά στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και συνεχίζει στο διάδοχο σχήμα ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ως τακτικός αρθρογράφος στο Βήμα της Κυριακής. Επί δικτατορίας (1967-74) αρθρογραφούσε και στα Νέα με το ψευδώνυμο Ποπολάρος. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και πολλούς άλλους οργανισμούς. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης από τους δήμους Αθηναίων, Ερμουπόλεως, Θήρας και Σύμης και έχει τιμηθεί με τον τίτλο του μεγάλου ρεφερενταρίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από τις Εκδόσεις Παπαζήση έχουν εκδοθεί Το παλαιστινιακό πρόβλημα και η Κύπρος (1970-1975), Για μια αλλαγή στο καλύτερο (1983), Κοινός Νους (1993) και Ας προσέχαμε (2012) και από τις Εκδόσεις Πατάκη το Καραμανλής-Παπανδρέου-Φλωράκης (2020). Επίσης, από κοινού με άλλους συγγραφείς συμμετείχε στα βιβλία Για την ποιότητα της δημοκρατίας μας (Καστανιώτης, 1983), Η Ελλάδα σε κρίση (Ροές, 1987), Συνταγματική αναθεώρηση (Σιδέρης, 2007), Τα αντικίνητρα στην ανάπτυξη (Μεταμεσονύχτιες Εκδόσεις, 2011). Είναι μέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της Διεθνούς Αμνηστίας, επίτιμος αντιπρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και γενικός γραμματέας του συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής. Διετέλεσε ευρωβουλευτής την περίοδο 1999-2004 ως μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.



(Πηγή: Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος, 2025)