Στέλιος Σπεράντζας (1885 ή 1888-1962). Ο Στέλιος Σπεράντσας γεννήθηκε στη Σμύρνη. Αποφοίτησε από την Ευαγγελική Σχολή και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Νέα Σμύρνη" και "Αρμονία". Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1915, υπηρέτησε ως ακτινολόγος στο στρατό ως το 1922. Το 1922 διορίστηκε διευθυντής στα ακτινολογικά εργαστήρια του αντιφυματικού εργαστηρίου στον Πειραιά και του νοσοκομείου Σωτηρία. Το 1932 απέκτησε δεύτερο πτυχίο, αυτή τη φορά από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έφυγε στο Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στην ορθοδοντική. Παράλληλα ασχολήθηκε με την Παιδαγωγική και το 1908 ανέλαβε την οργάνωση της λειτουργίας των ελληνικών σχολείων της επαρχίας της Ροδόπολης του Πόντου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1901 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Ιάδες αύραι", ενώ είχε νωρίτερα τιμηθεί με το Α΄ βραβείο στον Πανιώνιο ποιητικό διαγωνισμό. Ακολούθησε, τέσσερα χρόνια αργότερα η συλλογή "Συμφωνίες". Ακολούθησαν ποιητικές συλλογές, λογοτεχνικές και ιατρικές μελέτες, θεατρικά έργα και κυρίως ποιήματα και πεζά για παιδιά. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Στέλιου Σπεράντσα βλ. Χρήστος Σ. Σολωμονίδης, "Σπεράντσας, Στέλιος" στη "Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας", τ. 12, Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. [1968] και Ελένη Α. Σοφρά, "Στέλιος Σπεράντσας· Ο ποιητής, ο επιστήμονας, ο άνθρωπος", Εστία Νέας Σμύρνης, χ.χ.



(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).