Ο Jean Grenier (1898-1971) γεννήθηκε στο Παρίσι και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Βρετάνη. Δίδαξε φιλολογία στο Αλγέρι, όπου υπήρξε καθηγητής του Αλμπέρ Καμύ, με τον οποίο τον συνέδεε στενή φιλία. Υπήρξε καθηγητής στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Νάπολης, στη Φιλοσοφική Σχολή της Λίλλης, στα πανεπιστήμια της Αλεξάνδρειας και του Καΐρου και τέλος στη Σορβόνη, όπου κατείχε την έδρα της αισθητικής. Ο Γκρενιέ επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1926.

Το 1968 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά τέχνης και λόγου, μεταξύ των οποίων η Nouvelle Revue Francaise. Άλλα έργα του είναι: "Essai sur l’ esprit d’ orthodoxie" (1938), "Entretiens sur le bon usage de la liberte" (1948), "Albert Camus" (1968), "Voir Naples" (1973), "L’ esprit du Tao" (1973), "Lexique" (1981), "Prieres" (1983), "Ombre et Lumiere" (1986). Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί επίσης "Τα νησιά" (1996).