Ο Χουάν Χοσέ Σάερ (Σεροδίνο, Σάντα Φε, 1937 - Παρίσι 2005) υπήρξε καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Λιτοράλ. Το 1968 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και δίδαξε στη Φιλοσοφική Σχολή της Ρεν (Γαλλία). Το μεγάλο αφηγηματικό έργο του περιλαμβάνει πέντε βιβλία διηγημάτων (Στη Ζώνη [1960], Κοντάρι και κόκαλο [1965, Seix Barral 2000], "Ενότητα του τόπου" [1967, Seix Barral 1996], "Η μεγαλύτερη" [1976, Seix Barral 1998] και "Τόπος" [Seix Barral 2000]) και δώδεκα μυθιστορήματα ("Αντίφωνο" [1964, Seix Barral 1998], "Ο ολοκληρωμένος γύρος" [1966, Seix Barral 1998], "Ουλές" [1969, Seix Barral 1994], "Η βασιλική λεμονιά" [1974], "Ουδείς, ουδέν, ουδέποτε" [1980, Seix Barral 1995], "Ο έκθετος" [1983], "Γλώσσα" [1985, Seix Barral 1995], "Η ευκαιρία" [1986, Βραβείο Ναδάλ, "Seix Barral" 1997], "Το ανεξίτηλο" [1992], "Η αναζήτηση" [Seix Barral 1994], "Τα σύννεφα" [Seix Barral 1997], "Η μεγάλη" [Seix Barral 2005]).

Το 1983 δημοσίευσε τις "Αφηγήσεις" (διηγήματα) και το 1988 το έργο "Για μια λογοτεχνία χωρίς ιδιότητες". Το 1991 εκδόθηκε το δοκίμιο "Το ποτάμι χωρίς όχθες", το οποίο είχε μεγάλη απήχηση στους κριτικούς της λογοτεχνίας, και το 1997 ο Σάερ εξέδωσε το βιβλίο λογοτεχνικών δοκιμών "Η έννοια της μυθοπλασίας" (Seix Barral).

Το ποιητικό του έργο περιέχεται στο βιβλίο "Η τέχνη της αφήγησης" (1977, Seix Barral 2000). Το 1999 δημοσίευσε το δοκίμιο "Η αφήγηση-αντικείμενο" (Seix Barral). Το έργο του Σάερ έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ολλανδικά, πορτογαλικά, σουηδικά και ελληνικά.