Η ιστορικός τέχνης Εβίτα Αράπογλου σπούδασε στο University College και στο King\'s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου· ειδικεύτηκε στην ιστορία της ευρωπαϊκής και, ιδιαίτερα, της ελληνικής τέχνης του 19ου και 20ού αιώνα. Το διάστημα 1983-1991 στο Λονδίνο επιμελήθηκε εκθέσεις ευρωπαϊκής χαρακτικής και νεοελληνικής ζωγραφικής, δίνοντας παράλληλα διαλέξεις σε Αγγλία, Ελλάδα και Κύπρο. Το 1989 έγραψε το βιβλίο "Συλλογή Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. Πίνακες Ελλήνων Ζωγράφων 19ου και 20ού αιώνα". Από το 1994 είναι επιμελήτρια της Συλλογής του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. Έχουν δημοσιευθεί πολλά άρθρα και μελέτες της, όπως "Τέχνες και Καλλιτέχνες στην Κέρκυρα" και "Έλληνες Καλλιτέχνες στο Mont Parnes: Παράδοση και νεωτερικότητα στην αισθητική των αντιφάσεων του 1961". Από το 1982 εργάστηκε κοντά στον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, αναλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, την οργάνωση εκθέσεων έργων του στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου, στην Πινακοθήκη Γκίκα του Μουσείου Μπενάκη και στο ΜΙΕΤ της Θεσσαλονίκης. Το 1992 έγραψε και επιμελήθηκε το βιβλίο "Γκίκας. Σχέδια". Από το 1994 μετείχε ως μέλος στη Γνωμοδοτική Επιτροπή του Μουσείου Μπενάκη για την Πινακοθήκη Γκίκα. Πολλές οι δημοσιεύσεις της για τον μεγάλο έλληνα καλλιτέχνη, αλλά και οι συμμετοχές της σε εκδηλώσεις αφιερωμένες στο έργο του.