Ο Edward Gibbon έζησε την περίοδο του Διαφωτισμού και υπήρξε γνήσιο τέκνο της εποχής του. Στην διάρκεια της ζωής του επηρεάστηκε πολύ από τους μεγάλους εγκυκλοπαιδιστές όπως ο Diderot και ο Helvetius καθώς και το ανήσυχο πνεύμα του Βολταίρου. Σύχναζε στις ίδιες λέσχες με τον Samuel Jahnson, τον James Boswell και τον David Hume. Η επίδραση των ιδεών του διαφωτισμού στο ανήσυχο πνεύμα τού Γίββωνα ήταν καθοριστική.

Γεννήθηκε το 1737 στο Κεντ. Ήταν το έκτο παιδί μιας σχετικά εύπορης και αριστοκρατικής οικογένειας. Αρχικά σπούδασε στην Οξφόρδη, αλλά διέκοψε τις σπουδές του και τις ολοκλήρωσε την Λωζάνη. Ο λόγος για την διακοπή των σπουδών του οφειλόταν στην ξαφνική και τολμηρή απόφασή του να προσχωρήσει στο δόγμα της Καθολικής εκκλησίας. Η παραμονή του στην Ελβετία ήταν καθοριστική. Εκεί γνώρισε τη βαθιά γνώση των λατίνων και γάλλων συγγραφέων, που επηρέασαν το έργο του στη συνέχεια. Είχε ακόμη πρόσβαση σε πολύτιμο υλικό, όπως μεσαιωνικά χειρόγραφα, κείμενα της Βίβλου και άλλα σπάνια κείμενα.

Με το ξέσπασμα του Επταετούς πολέμου (1759) κατετάγη στον βρετανικό στρατό όπου υπηρέτησε μέχρι το 1763.

Ένα χρόνο αργότερα αποφάσισε να περιηγηθεί στην Ευρώπη με τελικό προορισμό την Ιταλία. Σε μια επίσκεψή του στο Καπιτώλιο συνέλαβε την ιδέα τη συγγραφής του Έργου του.

Η τεράστια επιτυχία του βιβλίου του απέσπασε τον θαυμασμό πολλών προσωπικοτήτων της εποχής του. Οι αναφορές του όμως για τον χριστιανισμό ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων από την πλευρά της Εκκλησίας.

Η συγγραφή του έργου του ολοκληρώθηκε το 1787 και οι τελευταίοι τόμοι εκδόθηκαν το 1788. Έξι χρόνια αργότερα ο Gibbon πέθανε σε ηλικία 57 ετών.

Είναι γεγονός ότι περιγράφει την βυζαντινή περίοδο χαρακτηρίζοντας την Ανατολική (Βυζαντινή) αυτοκρατορία σαν ένα κράτος που βρίσκονταν σε μια μόνιμη και πρόωρη παρακμή. Παρά τις διαφορετικές απόψεις των σύγχρονων ιστορικών και παρά το γεγονός ότι πολλές απόψεις τού Gibbon έχουν σήμερα αμφισβητηθεί, το συνολικό του έργο παραμένει "μια γέφυρα αρχαιότητας και νεώτερης εποχής".