H Ελένη Δημητριάδου Εφραιμίδου, γεννήθηκε στην Ξάνθη, όπου και διαμένει μόνιμα. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1974 με ποιήματα που δημοσίευσε στο περιοδικό Ταχυδρόμος.

Έγραψε ποίηση, θέατρο, δοκίμιο. Κυρίως όμως ποίηση. Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές, καθώς και τη θεατρική απόδοση του ομώνυμου διηγήματος του Γ. Μ. Βιζυηνού "Μοσκώβ-Σελήμ", Ηλιοτρόπιο 1996 (α’βραβείο Α. Ιπεκτσί, 1999). Ανθολόγησε και επιμελήθηκε την "Ανθολογία ανέκδοτης ποίησης, Σύγχρονοι Θράκες ποιητές", Σπανίδης 2007, συνεργασίες της φιλοξενήθηκαν στα έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά Θρακικά χρονικά, Ενδοχώρα, Θρακική και Φοροτεχνική Προσέγγιση, Τελεία και Παύλα, Ομπρέλα, Δαυλός, Η λέξη, (δε)κατα, Poetix,Bibliotheque, Frear, Fractal, Poetics, Ποιητικός Πυρήνας, Ποιητικοίδιάλογοι κ. ά.

Συμμετείχε σε συλλογικά έργα και Ανθολογίες, όπως "Ανθολογία των 100", Δαυλός, Αθήνα 1985, "45" ποιητές, Ομπρέλα, Αθήνα 1990, "Ανθολογία Νεοελληνικής ποίησης" τ.β’, Πολιτιστική συνεργασία, Αθήνα 2004, "Ανθολογία Σύγχρονοι Θράκες ποιητές", Σπανίδης, Ξάνθη 2007, "Μη βία", Μαλλιάρης Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2009, "Τα ποιήματα του 2009", Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2010, "Τα ποιήματα του 2014", Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2016, "Σταγόνα επανεκκίνησης", Frog, Θεσσαλονίκη 2015, "Το Θέατρο στην ποίηση", Momentum, Αθήνα 2017, "Για τον Αντώνη Φωστιέρη, κριτικά κείμενα", Αιγαίον, Λευκωσία 2017.

Υπήρξε μέλος της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων.