Γεννήθηκε στα Σέρβια το 1915 κι αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Κοζάνης το 1934. Ακολούθησε διετείς σπουδές -μετεκπαίδευση- στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με βαθμό επίδοσης το άριστα (10). Από το 1950-1960 υπηρέτησε στο Πρότυπο Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης, πρώτα ως μέλος του διδακτικού προσωπικού και στη συνέχεια ως διευθυντής. Όλες δε οι εργασίες -μελέτες, πορίσματα- δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο: "Οργάνωσις και λειτουργία του Προτύπου Σχολείου Κοζάνης". Συνέγραψε επίσης τα βιβλία: "Ο θρίαμβος της αρετής", "Η ενιαία διδασκαλία", "Σχολικές γιορτές", "Παιδείας προσπάθειαι". Υπηρέτησε ως αναπληρωτής Επιθεωρητής, στην εκπαιδευτική Περιφέρεια Γρεβενών. Συμμετείχε ενεργά σε πολλούς Συλλόγους και Σωματεία της πόλης της Κοζάνης. Το 1964, για την εν γένει προσφορά του προς την Παιδεία, του απονεμήθηκε από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, "ο αργυρούς Σταυρός του Φοίνικος", έπειτα από πρόταση των τότε Ευαγγέλου Παπανούτσου και Λουκή Ακρίτα, Γενικού Γραμματέα και Υπουργού Παιδείας, αντίστοιχα. Το 1966, οι δάσκαλοι της χώρας, με 15.000 ψήφους, τον "εξέλεξαν" "αιρετό εκπαιδευτικό σύμβουλο" επί βαθμώ Β΄ της κατηγορίας ειδικών θέσεων και μισθώ τακτικού καθηγητού Πανεπιστημίου".