Ο Παναγιώτης Κουμαράς γεννήθηκε στο Χρυσοβίτσι Αρκαδίας το 1952. Το 1975 αποφοίτησε από το Φυσικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του ΑΠΘ. Κατά το χρονικό διάστημα 1977-1981 εργάσθηκε στο εργαστήριο Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής της ΦΜΣ του ΑΠΘ. 1981-1991 μετατάχτηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Από το 1982 συνεργάζεται με την ομάδα Διδακτικής της Φυσικής και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. 1987-1989 αποσπασμένος και εργαζόταν ερευνητικά στον Τομέα Φυσικής Στερεάς Κατάστασης του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και συγκεκριμένα στην κατεύθυνση της Διδακτικής της Φυσικής και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας. Τον Ιούλιο του 1989 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Τμήματος Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Στη διάρκεια του σχολικού έτους 1989-90 αποσπάστηκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ. Το 1990 εκλέχτηκε Λέκτορας στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ. στο αντικείμενο “Διδακτικά μέσα – Πειραματική διδασκαλία”. To 1993 εκλέχτηκε Επίκουρος Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ. Το 1998 εκλέχτηκε Αναπληρωτής Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, στο γνωστικό αντικείμενο: «Διδακτική με έμφαση στην Πειραματική Διδασκαλία και τα Διδακτικά Μέσα». Το 2003 εκλέχτηκε Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, θέση στην οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα.



(Πηγή: Εκδόσεις Ροπή, 2022)