Ο Γιώργος Φρέρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει μόνιμα από το 1985.

Πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας Α.Π.Θ. και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο "Φρανσουά Ραμπελαί" της Τουρ, Γαλλίας. Υπηρέτησε ως Δάσκαλος γαλλικής γλώσσας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ως Καθηγητής Συγκριτικής Γραμματολογίας στο Τμήμα Γαλλικής του Α.Π.Θ., ιδρύοντας, το 1998, το Εργαστήριο Συγκριτικής Γραμματολογίας, εκδίδοντας το ετήσιο επιστημονικό γραμματολογικό περιοδικό, Δια-Κείμενα,με άρθρα στην ελληνική, γαλλική, αγγλική, ιταλική, ισπανική και γερμανική γλώσσα, καθώς και την επιστημονική εκδοτική σειρά "Διακειμενικά". Υπήρξε πρωτοπόρος στα ευρωπαϊκά μεταπτυχιακά προγράμματα και τα κυριώτερα επιστημονικά του έργα θεωρούνται:

- Ο "Μισελληνισμός" του Σατωβριάνδου και ο "φιλελληνισμός" του Λαμαρτίνου (στα γαλλικά), 1976

- Ο Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και η εθνική κρίση συνείδησης, στην Ελλάδα και στη Γαλλία, μέσα από το μυθιστόρημα (στα γαλλικά), 1985

- Εισαγωγή στο πολεμικό μυθιστόρημα, ελληνικό και ευρωπαϊκό (στα ελληνικά), 1992

- Εισαγωγή στη Γαλλοφωνία. Πανόραμα γαλλόφωνων λογοτεχνιών (στα ελληνικά), 1999.

Παράλληλα έχει εκδώσει, τις ακόλουθες ποιητικές συλλογές:

- Λυσίπονοι ρυθμοί, 1984

- Χροναξία, 1987

- Ουλές Ονείρων, 1997

- Ιριδισμοί υπομονής, 2002

- Επιπεδόκυρτα 2006

- Μεταστάσεις στην κοίτη του έρωτα, 2008

- Διαθήκη, 2015.

Ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνική μετάφραση, αποδίδοντας στα ελληνικά: Saint-Exupery, Eugene Guillevic, Leopold Senghor, Jules Supervielle, Ceil Jouanar, Jean Joubert, Frederic-Jacques Table, Louise Labe και δύο ποιητικές συλλογές του Christian Bobin, σε συνεργασία με τη σύζυγό του, Μαρία Ορφανίδου.

Στα γαλλικά μετέφρασε: Δημήτρη Χατζή, Μάρκο Αυγέρη, Βασίλη Μάργαρη, Κώστα Βλάχο, Χρυσάνθη Ζιτσαία, Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Βλάχο, Ιερομόναχο Μωησή, Φρίξο Τζιόβα, Γιοσέφ Ελυγιά και Κώστα Νικολαΐδη.