Ο Αντρέι Μπέλι, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μπορίς Νικολάγιεβιτς Μπουγκάγιεφ, γεννήθηκε στην Μόσχα στις 14 Οκτωβρίου 1880. Γιος καθηγητή, του διάσημου μαθηματικού της εποχής και κοσμήτορα της Μαθηματικής Σχολής. Σπούδασε στο τμήμα Φυσικών Επιστημών της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μόσχας. εκδήλωσε νωρίς το ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνία, τη μουσική και τη φιλοσοφία.

Τον Νοέμβριο του 1905 βρέθηκε στην Πετρούπολη, όπου έγινε μάρτυρας των αιματηρών γεγονότων. Η βαθιά σχέση του με τον συμβολισμό αποτυπώνεται στα θεωρητικά άρθρα του με τον τίτλο "Συμβολισμός" (1910), αλλά και στη γραφή του. Την ίδια εποχή επηρεάζεται από τον ανθρωποσοφισμό. Αστός και κοσμοπολίτης -τα προεπαναστατικά χρόνια (1912-1916) τα πέρασε ταξιδεύοντας στην Αφρική και την Ευρώπη-, μετά την επανάσταση του 1917 ο Μπέλυ ακολούθησε την τυπική πορεία ενός διανοούμενου της εποχής. Η σχέση του ωστόσο με το νέο καθεστώς δεν υπήρξε ανέφελη, όπως καταδεικνύεται και από την επιστολή του προς τον Στάλιν (1931).

Κορυφαία θέση στο έργο του κατέχει η "Πετρούπολη" (1913-1914)· περιγράφεται ως μια πόλη σε αργό θάνατο, που εξαιτίας της επανάστασης του Οκτωβρίου έχει τεθεί σε κατάσταση συναγερμού. Άλλα έργα του: το μυθιστόρημα "Το ασημένιο περιστέρι" (1909) και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Κότικ Λετάγιεφ" (1915). Έγραψε επίσης ποιητικές συλλογές, πλήθος κριτικών κειμένων, καθώς και αυτοβιογραφικά έργα. Στα τελευταία μυθιστορήματά του, "Μόσχα" (1926) και "Μάσκες" (1931), η προσήλωσή του στην ανανέωση της μυθιστορηματικής γραφής αποτυπώνεται κυρίως στη γλώσσα. Όπως γράφει ο Γιεβγκένι Ζαμιάτιν: "Μέχρι τέλους ο Μπέλυ παρέμεινε ο Ρώσος Τζόυς".

Πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 1934 στη Μόσχα.