Ο Ugo Betti (Καμερίνο, 4 Φεβρουαρίου 1892 – Ρώμη, 9 Ιουνίου 1953) ήταν Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και διηγηματογράφος, με διεθνή ακτινοβολία. Θεωρείται ο σημαντικότερος μετά από τον Λουίτζι Πιραντέλλο Ιταλός δραματουργός τού πρώτου μισού του 20ού αιώνα και καθώς στη δραματουργία του εντοπίζονται επιρροές από τον Κάφκα, κάποιες φορές αναφέρεται και ως «ο Ιταλός Κάφκα».

Τα έργα του σχηματοποιούν την πραγματικότητα και στηρίζονται στον συμβολισμό, στοχεύοντας στο ποιητικό θέατρο. Ενώ διαποτίζονται από τη βασική ιδέα της αδυναμίας διαχωρισμού του Καλού από το Κακό, την απόδοση ή μη μιας σωστής και αποτελεσματικής δικαιοσύνης, την ιδέα της Δικαιοσύνης και της ευθύνης για την ενοχή, αλλά και την αντίληψη μιας ύπαρξης χωρίς ανώτερη οντότητα.

Το πρώτο του θεατρικό έργο με τον τίτλο La Padrona παρουσιάστηκε από σκηνής για πρώτη φορά το 1927. Η επιτυχία που σημείωσε τον ώθησε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο Θέατρο. Μολονότι έγραψε αρκετά έργα κατά τη διάρκεια της φασιστικής περιόδου, τα πιο γνωστά του γράφτηκαν τη δεκαετία του 1940. Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του συγκαταλέγονται τα εξής: Frana allo scalo nord (1936), Corruzione al Palazzo di giustizia (1944), Delitto all’isola delle Capre (1946) και La regina e gli insorti (1949), τα οποία του άνοιξαν τον δρόμο στις διεθνείς σκηνές.

Ο Μπέττι πέθανε από καρκίνο στα 61 του χρόνια, σε μια κλινική της Ρώμης.



(Πηγή: Εκδόσεις Δρόμων, 2024)