Ο Λευτέρης Ιερόπαις (1920-1945), γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά. Μετά το 1938 ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1939 με ένα ποίημά του στο περιοδικό "Νέα Εστία". Μετά το θάνατό του, ο αδελφός του, Νίκος Ιερόπαις, εξέδωσε την ποιητική του συλλογή με τίτλο "Το κράτος του πολέμου" (1965). Η στιχουργική του, έμμετρη και ομοιοκατάληκτη, διαπνέεται από εξαιρετική δύναμη, ενώ σε όλα του τα ποιήματα είναι υπογραμμισμένη η δραματική σύγκλιση του προσωπικού και του συλλογικού οράματος. Το 1999 ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος εξέδωσε μια ανθολογία του έργου του στη σειρά "Εκ Νέου" των εκδόσεων Γαβριηλίδη, με υπεύθυνο τον Κώστα Βούλγαρη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία βλ. Αλέξης Ζήρας, "Ιερόπαις Λευτέρης", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007.