Ο Γιάννης Πάσχος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1954. Σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ειδικεύτηκε στη Μοριακή Βιολογία και τη Γενετική των υδρόβιων οργανισμών στην Ουγγαρία και τη Νορβηγία. Είναι καθηγητής Ιχθυολογίας.

Το λογοτεχνικό του έργο περιλαμβάνει ποιήματα, συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και δοκίμια, τα οποία για χρόνια παρέμεναν αδημοσίευτα.

Το 2005 εκδόθηκε το πρώτο του ποιητικὸ κείμενο από τις εκδόσεις Οδός Πανός με τίτλο Lila Teman. Ακολούθησαν η ποιητική συλλογή Ζωή εκτός ωραρίου (Μελάνι, 2007), το διήγημα Κύριε ελέησον (Εκδόσεις του Ηπειρωτικού Αγώνα, 2008), η συλλογή διηγημάτων Μια νυξ δι᾿ εν έτος (Μελάνι, 2009), το δοκίμιο Ιχθύες ως σύμβολο και τεχνούργημα: απόπειρες ερμηνείας (συλλογικό έργο, Ινδικτος, 2010), η συλλογή διηγημάτων Μη φεύγεις (Ίνδικτος, 2013), η ποιητική συλλογή Μεγάλες διώρυγες (Μελάνι, 2015), η συλλογή διηγημάτων Οι μαγικές ιστορίες του Δον Ντομίνγκο (Περισπωμένη, 2017), η συλλογή διηγημάτων Φοβού τα βρέφη (Περισπωμένη, 2020), η αυτοβιογραφική νουβέλα Το χρονικό ενός δυσλεκτικού (Περισπωμένη, 2022, 42024, Κρατικό Βραβείο 2023, Βραβείο Αναγνώστη 2023) και η ποιητική σύνθεση Ο Χριστός παρακαλάει το σώμα του να κατέβει απ᾿ τον σταυρό (Περισπωμένη, 2024). Το 2019 επιμελήθηκε και συμμετέχει με διηγήματά του στο συλλογικό έργο Συνομιλίες με το πιο σιωπηλό πλάσμα του κόσμου — 72 βιωματικές ιστορίες γραμμένες από ιχθυολόγους (εκδόσεις Athens Voice Books).



(Πηγή: Εκδόσεις Περισπωμένη, 2025)