Ο Δρ. Δημήτρης Κουντούρης γεννήθηκε στην Έδεσσα το 1950. Το 1975 παίρνει το πτυχίο του από την ιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε την ειδίκευσή του στη νευρολογία-ψυχιατρική στην τότε δυτική Γερμανία.

Αποπεράτωσε το χρόνο και για τις δύο ειδικότητες στο πανεπιστήμιο του Ruhr της Δυτικής Γερμανίας στη νευρολογική κλινική του οποίου εργάστηκε 5 χρόνια σαν υπεύθυνος κλινικής επιμελητής, ενώ προετοίμαζε την υφηγεσία του. Το 1980 αναγνωρίστηκε νευρολόγος-ψυχίατρος για όλη την επικράτεια της τότε κοινής αγοράς. 1980-1985 διηύθυνε το νευροφυσιολογικό τμήμα της νευρολογικής πανεπιστημιακής κλινικής του Ruhr με αντικείμενο παθήσεις του περιφερειακού νευρικού συστήματος, και ειδικά σκλήρυνση κατά πλάκας και επιληψία. 1985-1990 εργάστηκε κατά περιόδους σαν επισκέπτης καθηγητής στις νευρολογικές κλινικές των πανεπιστημίων Ulm, Ferrara, Verona και Βοστόνη των ΗΠΑ. Το 1986 εκλέχθει καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Πατρών. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα είχε συνεχή επιστημονική δραστηριότητα με συγγραφή και δημοσίευση πάνω από 400 ειδικές μελέτες, αποτελέσματα εργασιακών ερευνών, ανακαλύψεις, κεφάλαια βιβλίων ή και βιβλία. Διετέλεσε μέλος 20 διαφορετικών νευροφυσιολογικών νευρολογικών ψυχιατρικών εταιρειών και επιτροπών. Από το 1990 συνεχής δραστηριοποίηση στο αντικείμενο της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας (τρελές αγελάδες), σκλήρυνση κατά πλάκας, διαταραχές ύπνου και νευροφυσιολογικές έρευνες επί των ψυχώσεων και κληρονομικών νευροψυχιατρικών νοσημάτων. Για πρώτη φορά σε παγκόσμια κλίμακα έρευνα και καταγραφή διαταραχών του ύπνου και χαρτογραφήσεων επιληπτικών εστιών σε νευρολογικές παθήσεις με σύγχρονη φαρμακευτική αγωγή. Ψηφιακή καταγραφή και παρατήρηση ιστορικού και πορείας πάνω από 4.000 ασθενών σε όλο τον κόσμο. Συμμετοχή σε ειδικό ερευνητικό πρόγραμμα έρευνας γονιδιακής κληρονομικής προδιάθεσης, επιληπτικών παθήσεων στην περιοχή της Κύπρου. Συνεχής συμμετοχή σε σεμινάρια, διαλέξεις και ερευνητικά προγράμματα, καθώς και συμβουλευτικά στο επίπεδο της νανονευρολογίας σε κοινό ελληνικο-ισπανικό πρόγραμμα.

Έχει επιληφθεί πέραν των 8.000 περιστατικών με σκλήρυνση κατά πλάκας, τα οποία αποτέλεσαν και αντικείμενο έρευνας όσον αφορά τη θεραπεία και αντιμετώπισή της με αποτέλεσμα την ανακάλυψη μιας νέας και πρωτοποριακής μεθόδου η οποία αποσκοπεί στην αποκατάσταση των ατόμων με κινητικά προβλήματα.